«Η Eγκυκλοπαίδεια των νεκρών»

του Ντανίλο Κις από τις εκδόσεις Καστανιώτη

Ένας αντι-προφήτης επιχειρεί το αδιανόητο για να αποδείξει τις θαυματουργές του ικανότητες· ένα κορίτσι βλέπει την τρομερή μοίρα των αδελφών και του πατέρα της σε έναν παράξενο καθρέφτη· ο χαμός μιας πόρνης πυροδοτεί μια απρόβλεπτη εξέγερση ενώ η ζωή κάθε απλού ανθρώπου από το έτος 1789 ανασυστήνεται με εξονυχιστική ακρίβεια στην πανίσχυρη Εγκυκλοπαίδεια των νεκρών… Αυτά τα θρυλικά διηγήματα για την αγάπη και τον θάνατο, την αλήθεια και το ψεύδος, τον μύθο και την πραγματικότητα, διαπερνούν ποικίλες εποχές και ακτινογραφούν αλλόκοτες καταστάσεις. Το ύστατο βιβλίο του Ντανίλο Κις συνιστά μια εξαιρετική συνύφανση του αληθινού γεγονότος με τη φαντασία, του επικού με το ασήμαντο, της φρίκης με την κωμωδία. Σε αυτές τις εννέα ιστορίες ο σπουδαίος Σέρβος συγγραφέας απεικονίζει σχέσεις, συναντήσεις, τοπία – το πλήθος των λεπτομερειών που συναπαρτίζουν μια ζωή. Ο ίδιος συνδυάζει την μυθοπλασία και την ιστορία με μια μεταμοντέρνα ευαισθησία και, μέσα από το υστερόγραφό του και άλλες σημειώσεις, δημιουργεί ένα συναρπαστικό υπόβαθρο που μαγνητίζει το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Ένα διαχρονικό αριστούργημα της σλαβικής λογοτεχνίας σε νέα έκδοση.

 ISBN: 978-960-03-6422-4

Μετάφραση: Μαρία Κεσίνη

Ο Ντανίλο Κις, κορυφαίος εκπρόσωπος και ανανεωτής των σερβικών γραμμάτων, γεννήθηκε το 1935 στη Σούμποτιτσα της Γιουγκοσλαβίας. Ο εβραίος πατέρας του καταγόταν από ένα χωριό της γειτονικής Ουγγαρίας ενώ η μητέρα του από το Μαυροβούνιο. Ο ίδιος και η αδελφή του βαπτίστηκαν κατά το ορθόδοξο χριστιανικό δόγμα για να προστατευθούν από τις αντισημιτικές διώξεις που ξεσπούσαν τότε στην Κεντρική Ευρώπη. Το 1944 ο πατέρας του, μαζί με άλλους συγγενείς, μεταφέρθηκε στο Άουσβιτς απ’ όπου δεν επέστρεψε ποτέ. Μετά και τον θάνατο της μητέρας του, το 1950, ο Ντανίλο έζησε με την οικογένεια του θείου του. Αργότερα σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου και έγινε ο πρώτος απόφοιτος του Τμήματος Συγκριτικής Λογοτεχνίας. Ύστερα εργάστηκε ως λέκτορας σε διάφορα ακαδημαϊκά ιδρύματα της Γαλλίας και το 1979 εγκαταστάθηκε οριστικά στο Παρίσι. Τα σύντομα μυθιστορήματά του Σοφίτα και Ψαλμός 44 κυκλοφόρησαν μαζί το 1962. Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα Κήπος, στάχτες (1965) και Κλεψύδρα (1972) όπου αποτύπωσε την εμπειρία του πολέμου. Το Ένας τάφος για τον Μπόρις Νταβίντοβιτς (1976), ένας κύκλος ιστοριών για την επανάσταση και τη βία, του χάρισε την παγκόσμια αναγνώριση. Η Εγκυκλοπαίδεια των νεκρών δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 1981 και αργότερα, το 1983, συμπεριλήφθηκε στις εκδόσεις των Απάντων του. Έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από σαράντα γλώσσες. Πέθανε το 1989.