
Με μια αυτοκτονία που δεν είναι αυτοκτονία ξεκινά το νέο νουαρ μυθιστόρημα «Φύλακες Διάβολοι» της Χριστίνας Σωτηροπούλου που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Bell (περισσότερα για το βιβλίο δείτε εδώ).
Ο ήρωάς μας Αλέξανδρος βάζει σκοπό να εξιχνιάσει το μυστηριώδη θάνατο του αδερφού του, αλλά βρίσκεται κυνηγημένος από μια μυστηριώδη ομάδα και δεν μπορεί να κρυφτεί ούτε στις ίδιες του τις σκέψεις…
Κυρία Σωτηροπούλου, πείτε μας λίγα λόγια για το νέο σας βιβλίο.
Ο Αλέξανδρος είναι προγραμματιστής. Όταν ο αδερφός του σκοτώνεται πέφτοντας από τον τελευταίο όροφο του νοσοκομείου όπου εργαζόταν ως γιατρός, όλοι πιστεύουν ότι πρόκειται για αυτοκτονία. Ο Αλέξανδρος, όμως, αποκλείει αυτό το ενδεχόμενο. Ο ταυτόχρονος θάνατος ενός εισαγγελέα, ασθενούς του αδερφού του, στο ίδιο νοσοκομείο ενισχύει ακόμα περισσότερο την πεποίθησή του ότι πρόκειται για δολοφονία. Είναι αποφασισμένος να βρει απαντήσεις και, καθώς αρχίζει να ψάχνει την υπόθεση έχοντας ελάχιστα στοιχεία στα χέρια του, μια σειρά από γυναίκες εμφανίζονται μπροστά του σε κρίσιμες στιγμές για να του προσφέρουν τη βοήθειά τους. Τι θέλουν όμως πραγματικά από εκείνον;
Τί σας ώθησε να γράψετε μυθιστόρημα μυστηρίου;
Λατρεύω την αδρεναλίνη, τους γρήγορους ρυθμούς και τις ανατροπές. Όταν ξεκινάς να γράφεις μια ιστορία μυστηρίου, θέλεις με κάθε λέξη, με κάθε πρόταση να κάνεις τον αναγνώστη να διαβάζει με κομμένη την ανάσα, ώστε να κρατήσεις το ενδιαφέρον και τη συναισθηματική του εμπλοκή από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα. Αυτό το στοίχημα είναι μια κινητήριος δύναμη για μένα. Με ενθουσιάζει ο τρόπος που η μαθηματική δομή της πλοκής (χωρίς να γίνεται αντιληπτή) προκαλεί τον εγκέφαλο, αλλά και το συναίσθημα του αναγνώστη.
Πόσο χρόνο διήρκεσε η συγγραφή του;
Το στήσιμο της πλοκής, η δημιουργία των χαρακτήρων και η έρευνα μου πήραν χρόνια. Αφιερώνω πολύ χρόνο σε αυτά τα αρχικά στάδια, όπως και στη διόρθωση. Το κομμάτι της συγγραφής διήρκεσε λίγους μήνες. Γράφω γρήγορα, κάτι που νομίζω ότι οφείλω σε μεγάλο βαθμό στην κύρια επαγγελματική μου δραστηριότητα, τη μετάφραση.
Έχετε κοινά χαρακτηριστικά με κάποιον εκ των ηρώων;
Θέλω να ελπίζω ότι δεν έχω κοινά χαρακτηριστικά με την Υπατία ή με τον Δροσιάδη! Με τον Αλέξανδρο έχουμε κάποια κοινά, όπως την αίσθηση του χιούμορ και την αγάπη για τους υπολογιστές και τους κώδικες. Και, για να ξεσκάσει, τον έστειλα ταξίδι στη Χώρα των Βάσκων, ένα από τα δικά μου αγαπημένα μέρη. Του το χρώσταγα, τον παιδεύω πολύ στο βιβλίο… Πάντως, αν αντιμετώπιζα αυτά που αντιμετωπίζει ο Αλέξανδρος, θα αντιδρούσα εντελώς διαφορετικά.
Λογική ή συναίσθημα;
Λογική με καλοσύνη.
«Το καλό με τις συσκευές σε αντίθεση με τους εγκεφάλους είναι ότι δεν έχουν παραισθήσεις». Προτιμάτε τις παραισθήσεις;
Σε καμία περίπτωση. Είμαι άνθρωπος των δεδομένων. Και control freak. Οτιδήποτε αλλοιώνει την αντικειμενική αντίληψη της πραγματικότητας με τρομάζει.
Στο βιβλίο είναι έντονη η παρουσία του γυναίκειου φύλου, ιδιαίτερα με τη μορφή δικτύου/ κινήματος. Τελικά οι γυναίκες είμαστε φτιαγμένες για να δημιουργούμε ή για να λύνουμε προβλήματα;
Δεν πιστεύω ότι είναι θέμα φύλου, αλλά χαρακτήρα. Πάντως, οι γυναίκες είμαστε οργανωτικές, συγκεντρωτικές και, επειδή αντιμετωπίζουμε καθημερινά χιλιάδες πρακτικά θέματα σε πολλά μέτωπα, έχουμε εξασκηθεί στο να προνοούμε και στο να είμαστε αποτελεσματικές και γρήγορες.
Επίσης, θα ήθελα να επισημάνω ότι οι γυναίκες του δικτύου στο βιβλίο είναι ειδικές –έως ακραίες– περιπτώσεις και δεν αντιπροσωπεύουν τη μέση γυναίκα. Φέρουν βαθύτατα τραύματα, που σίγουρα επηρεάζουν τις αποφάσεις και τις πράξεις τους.
Εργάζεστε ως μεταφράστρια. Ποιο είναι εκείνο το βιβλίο/ κείμενο που μεταφράσατε και σάς έκανε εντύπωση;
Ενθουσιάζομαι όταν μεταφράζω βιβλία καταξιωμένων συγγραφέων (Kristin Hannah, Edna O’Brien), αλλά και νέων. Έχω μεταφράσει το τελευταίο διάστημα τα πρώτα μυθιστορήματα της Abigail Dean και της Aamina Ahmad (το δεύτερο θα κυκλοφορήσει το φθινόπωρο) και πραγματικά θέλω να δω την πορεία αυτών των δύο συγγραφέων στον χρόνο. Είναι και οι δύο καταπληκτικές στο είδος που γράφουν, πανέξυπνες, ταλαντούχες και με εξαιρετική τεχνική.
Ετοιμάζετε νέα συγγραφική δουλειά;
Δεν σταματάω ποτέ να γράφω. Αυτή τη στιγμή δουλεύω δύο διαφορετικές ιστορίες, δεν έχω αποφασίσει ακόμα με ποια θα ασχοληθώ πρώτα. Η μία διαδραματίζεται στην Αθήνα και η άλλη στην Κρήτη. Είμαι ακόμα στη διαδικασία της έρευνας, της συλλογής υλικού και της δημιουργίας των χαρακτήρων και της πλοκής.
Σας ευχαριστούμε πολύ!

Facebook
Twitter
Tumblr
RSS