Χρήστος Μιχάλαρος: «Η αγάπη θέλει αντοχή»

Τι γίνεται όταν κάτι δεν παραδίδεται στον παραλήπτη του, κάτι που μένει ανεπίδοτο; Ο Χρήστος Μιχάλαρος συνέλεξε «Ανεπίδοτα» χρόνων και μέσω των εκδόσεων Μετρονόμος μάς μετατρέπει στους δικούς του παραλήπτες (περισσότερα για την ποιητική συλλογή διαβάστε εδώ).

Κύριε Μιχάλαρε, πείτε μας λίγα λόγια για τα «Ανεπίδοτα».

Είναι ένα βιβλίο με αποστολή: να επιδώσει ποιήματα γραμμένα για συγκεκριμένους ανθρώπους στους φυσικούς τους παραλήπτες. Τα περισσότερα ήταν για χρόνια κρυμμένα σε συρτάρια και φακέλους μέχρι που ένιωσα έτοιμος, ένιωσα ότι έχω τα κότσια να τα αφήσω να φτάσουν στον προορισμό τους. Κάποια γράφτηκαν υπό την ίδια συνθήκη και αρκετά πρόσφατα, αλλά η λειτουργία τους παραμένει ίδια. Πλέον δεν υπάρχει λόγος για σιωπή.

Υπάρχουν πολλές «αγάπες» στη ζωή ή μία;

Η αγάπη χτίζεται. Δεν υπάρχει αφ’ εαυτής. Και αν υπάρξει, δεν είναι αυτονόητη, πρέπει να παλέψεις για να την κρατήσεις ζωντανή, πόσω μάλλον να τη μεγαλώσεις. Ίσως από περίπτωση σε περίπτωση να μη χρειάζεται την ίδια προσπάθεια, ούτε να υπάρχουν οι ίδιες απαιτήσεις, αλλά πάλι, η αγάπη θέλει αντοχή. Όλες οι αγάπες μόνο να προσφέρουν έχουν. Αρκεί να επενδύσουμε στο “μαζί”. Δεν ξέρω κανένα που να έμεινε μόνος και να εξακολουθεί να αγαπάει τον εαυτό του.

Πιστεύετε στο ποτέ και το πάντα;

Όλα τα “για πάντα” έχουν ημερομηνία λήξης. Είμαστε θνητοί, εξάλλου. Τα “ποτέ” υπάρχουν σε αφθονία στη φύση. Τα ενδεχόμενα δεν είναι με το μέρος μας, οι πιθανότητες τα συνθλίβουν. Ας αφήσουμε τους όρκους και ας μιλήσουμε για ό,τι πραγματικά συμβαίνει. Στο τέλος, μόνο αυτό έχει σημασία.

Ποιο είναι το δυσκολότερο δίλημμα;

Όταν δεν ξέρεις πού να πας, στο τέλος θα πας εκεί που κοιτάς. Δύσκολα είναι τα διλήμματα για τα οποία δεν είμαστε έτοιμοι. Αν δεν είσαι έτοιμος, λοιπόν, μην φτάσεις στα διλήμματα. Μετά είναι πλέον αργά.

Σταματάει ένα λάθος να είναι λάθος;

“Δεν υπάρχουν λάθη, μόνο ζωή”. Το είπε ο Νίκος Καρούζος και στολίζει την έναρξη του βιβλίου που κρατάτε στα χέρια σας. Στο κατώφλι των 40, πλέον, έχω πειστεί.

Ποια είναι η λέξη που αγαπάτε και ποια εκείνη που αντιπαθείτε περισσότερο;

Αντιπαθώ τα μεγάλα λόγια για τους εύκολους όρκους που δίνουν και παίρνουν οι άνθρωποι. Όχι ότι δεν έχω υποπέσει κι εγώ σε αυτό το ξόδεμα. Αλλά πλέον δεν θα με ακούσετε να μιλάω για πράγματα που δεν γνωρίζω, δεν πιστεύω και δεν μπορώ να υλοποιήσω. Αφήστε που τα περισσότερα μεγάλα λόγια λέγονται για να καλύψουν ένα ψέμα, ένα έγκλημα ή μια πράξη προδοσίας.

Ποια θεωρείτε «βολική» ζωή;

Βολική ζωή είναι αυτή που μόνο καταναλώνει “ζωή”. Ούτως ή άλλως είμαστε όλοι καταναλωτές, ωστόσο είναι κάπως εγωιστικό και… αντιπαθητικό μόνο να καταναλώνεις από όσα έτοιμα έχουν παραγάγει άλλοι, δε νομίζετε; Μια ζωή που αξίζει να ζεις είναι μια χρήσιμη ζωή (και) για τους άλλους.

Ετοιμάζετε νέα δουλειά;

Προς το παρόν γράφω τραγούδια. Μετά το “Τικ τακ” σε μουσική και ερμηνεία του Δημήτρη Μεσημέρη και το “Ανδριάννα” σε μουσική και ερμηνεία του Κούλη Θεοδώρου, γεμίζω σελίδες βάζοντας λέξεις στη σειρά για να μελοποιηθούν και να δισκογραφηθούν. Σιγά-σιγά, που έλεγε και ο Γκάτσος.

Ευχαριστούμε πολύ!