
Γράφει η Μαρία Βαρβάτση
Άνθρωπε έχεις βρεθεί ποτέ στην ουρά για συσσίτιο; Έχεις δει τη μάνα με το ένα μωρό στην αγκαλιά και το άλλο στο καρότσι να περιμένει μέσα στη βροχή για λίγο φαί για τα παιδιά της;
Δέκα το πρωί ήταν η ώρα που μαζευόμασταν έξω από την εκκλησία με τάπερ και σακούλες στα χέρια για να πάρουμε φαί, το μενού είχε διάφορα..άλλοτε μακαρόνια, άλλοτε φακές. Μερικές “καλές μέρες” σου έδιναν και γιαούρτι..Δεν ήταν ζητιάνοι, τους ήξερα..Όλους τους θυμόμουν από όταν ήμουν μικρή “αξιοπρεπείς” πολίτες!!Ποια μοίρα τους το φύλαγε;
Οι ηλικίες στο συσσίτιο της γειτονιάς μας είναι διάφορες. Έχει και κάτι παππούδες που νοσταλγούν τα χρόνια που ήταν νέοι και μιλάνε για το πως πολεμούσα για να μην ξαναπεινάσουν οι πρόγονοί τους..αχ και να ξεραν τότε…
Βγαίνει η κυρία με το σκουφάκι!Δεν ξέρω το όνομά της, απλά κάθε μέρα βγαίνει..Παίρνει τα τάπερ μας και τα γεμίζει..αφού μου έβαλε φαί, φεύγω και αύριο εδώ θα είμαι πάλι..
Δεν ένιωσα ποτέ ντροπή που βρίσκομαι εκεί..Άλλοι θα έπρεπε να ντρέπονται..άλλοι.
.
Facebook
Twitter
Tumblr
RSS