«High-rise»

του J.G. Ballard από τις εκδόσεις Κέδρος

HIGH-RISE: ένα επιβλητικό συγκρότημα πέντε υπερσύγχρονων οικοδομημάτων που υψώνονται ως τον ουρανό. Μια αυτάρκης πόλη, σε σχήμα παλάμης, που αναπτύσσεται κάθετα, αποτυπώνοντας την ταξική διαστρωμάτωση των ενοίκων: στους χαμηλότερους ορόφους ζουν οι λιγότερο ευκατάστατοι, στους ψηλότερους οι πιο προνομιούχοι. Πίσω από τους τοίχους του εντυπωσιακού κεντρικού ουρανοξύστη, οι ένοικοι είναι αποφασισμένοι να συμμετάσχουν σε ένα όργιο καταστροφής και ολέθρου. Τα κοκτέιλ πάρτι που διοργανώνουν οι πιο εύποροι καταλήγουν σε επιδρομές λεηλασίας με στόχο τους «εχθρικούς» ορόφους, και οι μέχρι πρότινος πολυτελείς εγκαταστάσεις μετατρέπονται σε πεδία αναταραχών, όπου κυριαρχεί το χάος. Η κοινωνική οργάνωση απορρυθμίζεται με βίαιο τρόπο, και οι απομονωμένοι ένοικοι του ουρανοξύστη, oρμώμενοι από τα πρωτόγονα ένστικτά τους, δημιουργούν μια δυστοπία την οποία ορίζουν οι νόμοι της ζούγκλας.

Με τη διορατική ματιά του, ο J.G. Ballard συνθέτει ένα μυθιστόρημα που σχολιάζει την κατάρρευση του αστικού αφηγήματος. Ένα από τα κορυφαία έργα του θρυλικού συγγραφέα, για πρώτη φορά μεταφρασμένο στα ελληνικά.

Μετάφραση: Αποστόλης Πρίτσας

ISBN: 978-960-04-4826-9

σελ. 264

O J.G. Ballard (1930 – 2009) γεννήθηκε στη Σαγκάη, όπου πέρασε δυόμισι χρόνια σε ένα ιαπωνικό στρατόπεδο αλλοδαπών κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου πολέμου, πριν επιστρέψει στη Βρετανία το 1945. Έζησε λίγα χρόνια στα προάστια του Πλίμουθ και ύστερα στο Κέιμπριτζ, όπου τελείωσε το λύκειο και μπήκε στην Ιατρική σχολή, την οποία εγκατέλειψε όταν κατετάγη στην Καναδική Αεροπορία. Στην αεροπορική βάση ανακάλυψε τα αμερικανικά περιοδικά επιστημονικής φαντασίας και άρχισε να γράφει διηγήματα, τα οποία δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά στο New Worlds και στο Science Fantasy. Το πρώτο του μεγάλο μυθιστόρημα, The Drowned World, κυκλοφόρησε το 1962, και το 1966 ακολούθησε ο Κρυστάλλινος κόσμος. Θεωρήθηκε κατεξοχήν εκφραστής του νέου κύματος της βρετανικής επιστημονικής φαντασίας, παρότι το έργο του ξεπερνάει κατά πολύ το πλαίσιό της. Πολλά από τα μυθιστορήματά του μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο: η Έκθεση ωμοτήτων από τον Τζόναθαν Γουάις, το Crash από τον Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ και Η αυτοκρατορία του ήλιου (μια ημιαυτοβιογραφική εξιστόρηση της ζωής στο στρατόπεδο) από τον Στίβεν Σπίλμπεργκ. Το 1984 Η αυτοκρατορία του ήλιου τιμήθηκε με το Guardian Fiction Prize και το James Tait Black Memorial Prize (το παλαιότερο λογοτεχνικό βραβείο που απονέμεται στη Μεγάλη Βρετανία). Μεταγενέστερα έργα του, όπως τα Νύχτες κοκαΐνης (1997), Super-Cannes (Commonwealth Writers’ Prize, 2000) και Άνθρωποι του Μιλένιουμ (2004), απέσπασαν ενθουσιώδεις κριτικές από τον διεθνή Τύπο, τιμήθηκαν με βραβεία και διακρίσεις, σόκαραν και προκάλεσαν σφοδρές αντιδράσεις.