Από τις εκδόσεις Κέδρος κυκλοφορεί το έβδομο βιβλίο της Ειρήνης Νικολάκη-Καλαμάρη, όμως αυτή τη φορά μας ταξιδεύει σε παλιά εποχή και σε γνώριμα από την ιστορία πρόσωπα. Η «Μαντώ Μαυρογένους» (περισσότερα για το βιβλίο δείτε εδώ) είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα γύρω από τη ζωή της ηρωίδας της Ελληνικής επανάστασης του 1821, με άγνωστες πτυχές για την προσωπική της ζωή, αλλά και για τον αγώνα που έδωσε για την απελευθέρωση της Ελλάδας.
Κυρία Νικολάκη-Καλαμάρη πώς προέκυψε η ιδέα για να γράψετε τη «Μαντώ Μαυρογένους»;
Ήταν μια ανοιξιάτικη μέρα της 25ης Μαρτίου που παρακολουθούσα την εκπομπή «Μηχανή του Χρόνου» αφιερωμένη στους αδικημένους ήρωες της επανάστασης του 1821. Τα λίγα γεγονότα που ειπώθηκαν και αφορούσαν τη ζωή της ηρωίδας τράβηξαν την προσοχή μου, με συγκίνησαν βαθιά. Άρχισα να ερευνώ, να διαβάζω, να γοητεύομαι.
Γιατί αυτήν και όχι κάποια άλλη ηρωίδα;
Η ακτινοβόλα προσωπικότητα της Μαντώς, η συνειδητή θυσία της για την ελευθερία της πατρίδας, η απαξίωση της μεγάλης προσφοράς της, ο κατατρεγμός, η εξαθλίωση, η προδοσία της αγάπης από τον Δημήτριο Υψηλάντη και η ανελέητη ερημιά της ζωής της καθώς και τα λιγοστά κείμενα που έχουν γραφτεί για κείνην – μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού – ήταν οι λόγοι που επέλεξα αυτήν την ηρωίδα.
Πόσο καιρό σας πήρε για να κάνετε έρευνα και πόσο για να ολοκληρώσετε τη συγγραφή;
Ήταν έργο μακροχρόνιο, επίπονο, απαιτητικό. Χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια για να ολοκληρωθεί. Ένας χρόνος έρευνες, διάβασμα και τρία χρόνια συνεχούς γραφής.
Ποιο βιογραφικό στοιχείο που συναντήσατε κατά την έρευνά σας για τη Μαντώ Μαυρογένους σας έκανε εντύπωση;
Η παράτολμη απόφαση να περάσει νύχτα με βάρκα, ανάμεσα από τουρκικά σκαριά το στενό Τήνου – Μυκόνου για να φέρει βοήθεια στο νησί της, χωρίς να σκεφτεί το θανάσιμο κίνδυνο που διέτρεχε. Το γεγονός αποκτά ιδιαίτερη σημασία και βαρύτητα, αν σκεφτούμε πως ήταν μια νέα κοπέλα όχι σκληραγωγημένη, αλλά αντιθέτως αναστημένη μέσα σε βελγικές δαντέλες και μεταξωτά.
Ποιο βιβλίο που έχετε διαβάσει σας έχει κάνει τόση εντύπωση, ώστε να μη το ξεχάσετε σ’ όλη σας τη ζωή;
Μέσα από το πλήθος των βιβλίων που έχω διαβάσει, υπάρχουν αρκετά που δεν ξεχάστηκαν και παραμένουν τοποθετημένα προσεκτικά, σ’ ένα συρτάρι της μνήμης. Θα αναφερθώ σ’ ένα από αυτά που διάβασα πριν χρόνια και με εντυπωσίασε. Δεν είναι μυθιστόρημα, μήτε διήγημα. Είναι ένα δοκίμιο – έρευνα της Λιλής Ζωγράφου με τίτλο «Κώστα Καρυωτάκης – Μαρία Πολυδούρη και η αρχή της αμφισβήτησης». Γραμμένο εύστοχα, ώριμα, χωρίς εξάρσεις και φλυαρίες, προσανατολισμένο στον κόσμο των δύο ποιητών, γεννημένων πολύ πιο μπροστά από την εποχή τους, φτάνει όσο γίνεται πιο κοντά στη ρίζα, ανιχνεύοντας βήμα – βήμα την φυσιογνωμία τους. Μας εξηγεί με τρόπο απόλυτα κατανοητό τα αίτια της διαμαρτυρίας – αμφισβήτησης της κοινωνίας τους που εκδηλώθηκε τελικά με το θάνατό τους. Εγκλωβισμένοι, αιωρούμενοι ανάμεσα στον κόσμο που ζουν και σ’ εκείνον που οραματίζονται, συναντιούνται, σε μια αγωνιώδη προσπάθεια ν’ ανοίξουν πόρτες, που παραμένει άκαρπη. Η συγγραφέας πετυχαίνει άριστα το σκοπό της καθώς αξιοποιεί τα στοιχεία και μας πληροφορεί για τις ανθρώπινες φυσιογνωμίες των δύο ποιητών, παίζοντας θαρρείς το ρόλο ενός μαέστρου, εναρμονίζοντας μια συγχορδία οργάνων που αποτελούν την ουσία της ζωής.
Ετοιμάζετε κάποιο νέο βιβλίο;
Γράφω ένα νέο μυθιστόρημα. Είναι μια ιστορία ανθρώπων τριών γενεών, εγκλωβισμένων στην ίδια μοίρα καθώς βρίσκονται μέσα στη δίνη τριών πολέμων. Είναι ιστορία αγώνα επιβίωσης, ηρωισμού, αξιοπρέπειας και έρωτα, βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα.
Σας ευχαριστούμε πολύ!
Facebook
Twitter
Tumblr
RSS