Συνεντεύξεις

Η Μαργαρίτα Αλευρίδη μάς μιλά για το «Τζόκερ»!

Η Μαργαρίτα Αλευρίδη μάς μιλά για το «Τζόκερ»!

Το να σου τύχει το τζόκερ σου αλλάζει τη ζωή. Μπορεί όμως να σου αλλάξει τη ζωή και χωρίς να σου τύχει; Στη νέα ιστορία της Μαργαρίτας Αλευρίδη που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Bell η πρωταγωνίστρια Σοφία στα 38 της, έχοντας όλη της τη ζωή σε εκκρεμότητα, καριέρα, σχέση, οικογένεια, συναντά το απροσδόκητο και η ζωή της αλλάζει άρδην (περισσότερα για το βιβλίο δείτε εδώ).

Κυρία Αλευρίδη, πείτε μας λίγα λόγια για το «Τζόκερ».

Η ιστορία του Τζόκερ έχει να κάνει πρωτίστως με το τί είναι διατεθειμένος να ποντάρει κάποιος σε ένα στοίχημα και με ποιο αντάλλαγμα. Δευτερευόντως, με το αν και κατά πόσο είναι σε θέση να διακρίνει εκείνη την μοναδική ευκαιρία που περιμένει να έρθει στη ζωή του για να αλλάξει τα πάντα.

Η Σοφία, η ηρωίδα μου, είναι μια γυναίκα τριανταοκτώ ετών, η οποία βιώνει τη γνωστή κρίση πανικού που προκαλεί το βιολογικό ρολόι όταν αυτό κοντεύει να δείξει «είναι αργά». Τα όνειρά της έχουν μείνει ανεκπλήρωτα, η προαγωγή που περίμενε δεν ήρθε ποτέ και κανένα βατράχι από όσα φίλησε δεν έγινε πρίγκηπας. Το βράδυ των γενεθλίων της θα συναντήσει ένα άλλο όνειρο, το οποίο θα θεωρήσει πως είναι το δώρο που της χρωστάει το σύμπαν, θα το αποκωδικοποιήσει σε έξι αριθμούς και την επόμενη μέρα θα συμπληρώσει ένα δελτίο του τζόκερ. Η στιγμή της κατάθεσης του δελτίου αυτού θα σηματοδοτήσει για τη Σοφία την αρχή ενός ταξιδιού αυτογνωσίας.

Στα κομβικά σημεία – σταθμούς αυτού του ταξιδιού, τρεις άλλες γυναίκες θα παίξουν καταλυτικό ρόλο σε όσα πρόκειται να συμβούν, μέσα από τις δικές τους διαδρομές, από αποκαλύψεις που δένουν τους κόμπους, από πραγματικότητες που τους λύνουν και από μία μεγάλη ανατροπή.

Έρωτας, οικογένεια, ζωή, θάνατος, παρελθόν, παρόν, μέλλον και όλα όσα μπορεί να σημαίνουν για τον καθένα. Αυτά είναι τα συστατικά από τα οποία φτιάχτηκε το χαρμάνι του Τζόκερ.

Πως σάς γεννήθηκε η ιδέα για τη συγγραφή του;

Θεωρώ πως ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις στην ζωή μας είναι απόρροια της ιδιοσυγκρασίας μας. Ακριβώς το ίδιο ισχύει και για τον τρόπο που θα επιλέγαμε να δομήσουμε την πραγματικότητά μας μέσα στην κοινωνία που ζούμε, αν κάποια στιγμή βρισκόμασταν στη θέση του ισχυρού. Στην εποχή μας τα πολλά χρήματα δίνουν ισχύ.

Πώς άραγε θα αντιμετώπιζε ένα τέτοιο ενδεχόμενο ένας άνθρωπος που θεωρεί πως ζει τη ζωή του κολλημένος στον πάγκο του αναπληρωματικού; Ένας άνθρωπος, ο οποίος έχει το απωθημένο του πρωταγωνιστή, ενώ νιώθει κομπάρσος; Τί θα έκανε αν από τη μία στιγμή στην άλλη άλλαζαν τα δεδομένα του; Πώς θα αντιδρούσε στις νέες καταστάσεις; Πώς θα βίωνε από εκείνο το σημείο και μετά τα συναισθήματά του; Πώς θα διαμόρφωνε τις προτεραιότητές του; Θα εξακολουθούσε να επιθυμεί τα ίδια; Θα άλλαζε τον τρόπο που θα κυνηγούσε τα όνειρά του;

Μέσα από αυτά τα ερωτήματα γεννήθηκε η ιδέα του Τζόκερ.

Τί θα κάνατε αν σας τύχαινε το τζόκερ;

Θα στήριζα τις οικονομικά και κοινωνικά ευπαθείς ομάδες.

Θα χρηματοδοτούσα προγράμματα για την παιδεία, τα οποία θα έδιναν την ευκαιρία στα παιδιά να ανακαλύψουν τις κλίσεις τους και να δουλέψουν πάνω σε αυτές.

Θα αποπλήρωνα όλες τις δόσεις της εφορίας που μου κάνουν τη ζωή δύσκολη.

Θα έκανα πολλά ταξίδια. Θα γυρνούσα στην κυριολεξία ολόκληρο τον κόσμο.

Δε θα σπαταλούσα ούτε ένα ευρώ σε ό,τι έχει ρίζες, όπως τα ακίνητα.

«Η πίστη κρατά το ηθικό ψηλά». Εσάς τί σάς δίνει δύναμη;

Στο Τζόκερ αναφέρω, δια στόματος ενός εκ των προσώπων, δύο οπτικές. Σύμφωνα με τη μία «η πίστη είναι αυτό που στις δύσκολες στιγμές κρατάει το ηθικό μας ψηλά». Σύμφωνα με την άλλη «η πίστη – η όποια πίστη – αποτελεί το όπιο των μαζών προκειμένου να συνεχίσουν αυτές να παλεύουν αγόγγυστα και ηλιθιωδώς με τα κακώς κείμενα για να εξασφαλίσουν δυο ψίχουλα».

Για να απαντήσω στην ερώτησή σας, αυτό που μου δίνει δύναμη είναι πως μπορώ να βιώνω τις στιγμές μου, να κάνω όνειρα και να σχεδιάζω το αύριο χωρίς να ασπάζομαι καμία από τις δύο αυτές απόψεις. Κυριολεκτικά, λειτουργώ μια χαρά ερήμην τους.

Ποιο «αδιανόητο έχει γίνει δεδομένο» για εσάς;

Ο τρόπος που διαμορφώνεται τα τελευταία χρόνια αυτό που αποκαλείται κοινός νους. Η διαδικασία των μεταλλάξεων που αυτός υφίσταται προκειμένου να μπορεί να αντεπεξέλθει στις πολιτισμικές, πολιτιστικές και κοινωνικές συνθήκες, όπως αυτές διαμορφώνονται κάθε φορά. Ο τρόπος που έχει μάθει να λειτουργεί, κυρίως ως αποδέκτης ερεθισμάτων όπως αυτά επιβάλλονται από το σύγχρονο Άρτο και Θεάματα.

Πως βιώσατε την περίοδο της καραντίνας;

Με τους δικούς μου ανθρώπους.

Με τηλεργασία, βιβλία, κουβέντες, ταινίες, καινούριες συνταγές.

Με συναισθήματα αβεβαιότητας. Με άγχος για τις επιπτώσεις της πανδημίας, τόσο τις οικονομικές όσο και τις κοινωνικές. Με την ανασφάλεια που νιώθουμε όλοι για την επόμενη παγκόσμια αλλά και «εγχώρια» μέρα.

Ετοιμάζετε νέο βιβλίο;

Ναι. Βρίσκομαι σε διαδικασία επεξεργασίας υλικού.

Σάς ευχαριστούμε πολύ!

Συνεντεύξεις

Περισσοτερα στην κατηγορια Συνεντεύξεις

Copyright © 2015-2016 Clevernews