Μία ξεχωριστή παράσταση ανεβαίνει την Παρασκευή 8 Ιουλίου στο θέατρο Βράχων Βύρωνα «Μελίνα Μερκούρη» από το θέατρο ΡΟΔΑ. Πρόκειται για το ινδικό έπος «Ραμαγιάνα», τις περιπέτειες δηλαδή του μυθικού πρίγκηπα πολεμιστή Ράμα (περισσότερα για την παράσταση δείτε εδώ).
Κύριε Πατερέλη, την Παρασκευή 8 Ιουλίου, το Θεατρο ΡΟΔΑ ανεβάζει το μεγάλο Ινδικό έπος “Ραμαγιάνα” στο Θέατρο “Στη Σκιά των Βράχων” του Βύρωνα. Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια για την παράσταση;
Η κύρια προετοιμασία του έργου έγινε τη δύσκολη για όλους μας περίοδο της πανδημίας. Κόντρα σε πάρα πολλά εμπόδια, η ΡΟΔΑ κατάφερε και ολοκλήρωσε αυτήν την τεράστια θεατρική παραγωγή. Ο θεατής θα βρεθεί μπροστά σε ένα μοναδικό υπερθέαμα το οποίο απαρτίζουν ιδιαίτερες ερμηνείες, εντυπωσιακά κοστούμια και φωτισμοί, υποβλητική μουσική και σκηνικά. Και όλα αυτά σύμφωνα με τις οδηγίες και τη διδασκαλία της κυρίας Μαρίας Περετζή.
Η “Ραμαγιανα” είναι ένα από τα σημαντικότερα έργα της παγκόσμιας κληρονομιάς. Όπως αναφέρει και η ίδια η κ. Περετζη “κάτω από την επιφάνεια, μέσα στη ‘Ραμαγιάνα’ ρέει το μυστικό ποτάμι του Θεμελιακού Μύθου, της Άλλης δυνατότητας, της εσωτερικής παρόρμησης για ένωση με τον Ανώτερο Εαυτό, της Ιερής δίψας για την είσοδο στη Βασιλεία των Ουρανών. Είναι αυτό που δίνει αληθινή ζωή στο Ινδικό έπος και το ανεβάζει στο επίπεδο των μεγάλων θρησκευτικών έργων της ανθρωπότητας”.
Ο κεντρικός ήρωας είναι ο Ραμα και η εξιστόρηση της πορείας του από την εξορία και την πάλη με τις δαιμονικές δυνάμεις, τους αγώνες που κάνει και τις δοκιμασίες που υφίσταται στην προσπάθεια να ενωθεί με την Αιώνια Ψυχή του.
Πόσο εύκολο είναι για μία ομάδα να διεκπεραιώνει τα πάντα μόνη της;
Η ύπαρξη της ΡΟΔΑ στηρίζεται σε έναν κεντρικό άξονα: την πρακτική διερεύνηση των φιλοσοφικών Ιδεών του μεγάλου Έλληνα φιλοσόφου Γ. Ι. Γκουρτζιεφ ευρύτερα γνωστή ως Εργασία στον Εαυτό. Έτσι, η ενασχόληση των μελών σε πολλούς και διαφορετικούς τομείς εκτός της απόδοσης του ρόλου όπως τη μουσική, το φωτισμό, τη δημιουργία των κοστουμιών, των σκηνικών, ακόμη τις δραστηριότητες της καθαριότητας και της μεταφοράς στον εκάστοτε θεατρικό χώρο εξυπηρετούν αυτόν τον άξονα. Οι δυσκολίες και οι τριβές που προκύπτουν μπορούν να μου δείξουν το δρόμο για τον εσωτερικό μου στόχο. Και, βέβαια, το εξωτερικό αποτέλεσμα που εισπράττει ο θεατής είναι αισθητικά άρτιο. Αυτό που κάνει η ΡΟΔΑ είναι μοναδικό σε παγκόσμιο επίπεδο.
Χρειάζεται η εποχή μας υπερήρωες;
Πιστεύω ότι τους περισσότερους μας ελκύει η εικόνα ανθρώπων οι οποίοι, σε διάφορους τομείς, κατορθώνουν απίστευτα εξωτερικά επιτεύγματα -ασχέτως εάν δεν μπορούν να βάλουν σε τάξη φαινομενικά απλά πράγματα ” στα του οίκου τους”. Εδώ υπάρχει μία αισθητή έλλειψη ισορροπίας την οποία τείνουμε να παραβλέψουμε. Μου ήρθε στο μυαλό κάτι που έχει πει ο Γκουρτζιεφ: “Μπορεί να χαρακτηριστεί αξιοσημείωτος ο άνθρωπος αυτός που ξεχωρίζει από τους γύρω του για την επινοητικότητα του μυαλού του και αυτός που γνωρίζει πώς να συγκρατεί τις εκδηλώσεις που προέρχονται από τη φύση του, και που συγχρόνως συμπεριφέρεται με δικαιοσύνη και ανοχή προς τις αδυναμίες των αλλων”.
Πόσοι από εμάς θα ήθελαν να είχαν σαν πρότυπο έναν τέτοιον υπερήρωα και, παράλληλα, να έμπαιναν στον κόπο να καταβάλουν τις κατάλληλες προσπάθειες για να προσεγγίσουν μία τέτοια ποιότητα ύπαρξης;
Με την πάροδο του χρόνου, η θρησκεία βρίσκει μεγαλύτερη απήχηση ή οι άνθρωποι απομακρύνονται από αυτήν;
Θα είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον αν θα μπορούσαμε να θέσουμε στον εαυτό μας ερωτήματα όπως, το πώς καταλαβαίνω την έννοια “θρησκεία”, τί σημαίνει για εμένα, και με ποιον τρόπο την προσεγγίζω. Ή, ακόμα, με ποιον τρόπο απομακρύνομαι, ξεκινώντας δηλαδή από ένα ατομικό και όχι συλλογικό επίπεδο.
Τελικά, ο θεός είναι μέσα μας;
Ίσως αυτή είναι η σημαντικότερη ερώτηση!…. Και ακριβώς για αυτόν το λόγο δεν αξίζει μία αβασάνιστη και επιπόλαια απάντηση. Όμως, εάν έστω και στο ελάχιστο υπάρχει μία διαίσθηση ότι “εντός μου υπάρχει η Βασιλεία των Ουρανών”, τότε εδώ πέρα τίθεται ένα πολύ σοβαρό ζήτημα προσωπικής ευθύνης: Τί έχω να κάνω; Πώς το προσεγγίζω; Με ποιο τρόπο αναζητώ τη δυνατότητα επαφής με αυτό το Ανώτερο Επίπεδο; Αυτό είναι και το νόημα, η πεμπτουσία της εσωτερικής προσπάθειας της ομάδας Ρόδα.
Ποιος κερδίζει στο τέλος: το καλό ή το κακό;
Για αυτούς που θα ενδιαφερθούν να έρθουν να παρακολουθήσουν το έργο, θα έλεγα ότι η κλιμάκωση της δράσης οδηγεί σε ένα πολύ ιδιαίτερο και συγκλονιστικά μυσταγωγικό τέλος.
Ετοιμάζεται νέα δουλειά;
Αυτή τη στιγμή ετοιμάζουμε, παράλληλα, ένα νέο θεατρικό έργο, όπως επίσης και ένα νέο μουσικό project με την προσδοκία να παρουσιαστούν την επόμενη χρονιά. Εδώ να πούμε ότι η Θεατρική Ομάδα Ρόδα ιδρύθηκε το 1991 από την κ. Μαρία Περετζή και είναι μέρος του Ιδρύματος Γκουρτζιεφ. Τα έργα που ανεβάζει έχουν σαν στόχο την ανάδειξη του Θεμελιακού Μύθου, τη δυνατότητα του ανθρώπου για την ένωση με ένα Ανώτερο επίπεδο της Ύπαρξης. Αυτό είναι και το υπαρκτό νόημα στο “Θέατρο του Ιερου”!
Σας ευχαριστούμε πολύ!
Ο Τάκης Πατερέλης είναι μέλος του Θεάτρου ΡΟΔΑ από το 2005. Σπούδασε μουσική στο Ωδείο Αθηνών, κι έκανε σπουδές Jazz, αυτοσχεδιασμού και ενορχήστρωσης στο Berklee College of Music της Βοστώνης. Σαν σαξοφωνίστας έχει συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα της Ελληνικής και διεθνούς σκηνής της Jazz, και έχει πλούσιο διδακτικό έργο. Ασχολείται από καιρό με τη μουσική Gurdjieff / De Ηartmann, έχει εκδώσει τα δύο C.D. “Cosmic Rhythm” και “Seekers”, και έχει συμμετάσχει σε σειρά από δημόσιες συναυλίες με μουσική Gurdjieff, παραγωγής της ΡΟΔΑ.
Facebook
Twitter
Tumblr
RSS