Σόνια Σαουλίδου: «Είναι απίστευτο με πόση μανία κατασπαράζει ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας τραγωδίες και θύματα»

«Το αμάρτημα της κυρίας Ρέμικ» είναι το νέο βιβλίο της Σόνιας Σαουλίδου που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Bell (περισσότερα για το βιβλίο δείτε εδώ). Πρόκειται για ένα ατμοσφαιρικό αστυνομικό θρίλερ με δυο βασικές ιστορίες που εκτυλίσσονται σε διαφορετικούς χρόνους, αλλά συνδέονται με έναν ιδιαίτερο τρόπο.

Κυρία Σαουλίδου, πώς προέκυψε η ιδέα για το «Αμάρτημα της κυρίας Ρέμικ»;

Η ιδέα για το μυθιστόρημα αυτό, προέκυψε παρατηρώντας με πόση μανία κατασπαράζει ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας τραγωδίες και θύματα. Δείτε το τραγικό παράδειγμα του Καλοκαιριού, που δε θα αναφέρω  από σεβασμό στην μνήμη της κοπέλας ποιο είναι, και θυμηθείτε πόσες μέρες  ‘σέρνουν’ την ιστορία σαν ψοφίμι από εκπομπή σε εκπομπή, από κανάλι σε κανάλι. Μια τραγωδία που έγινε το top θέμα σε όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Εκατομμύρια επαναλαμβανόμενες απόψεις. Η τραγική περίοδος μιας οικογένειας και η μνήμη ενός νεκρού χρειάζονται σεβασμό. Ο σεβασμός είναι η σιωπή και τα όρια. Χαμένες αξίες και οι δύο.

Γιατί επιλέξατε να εκτυλίσσεται η ιστορία σας στο Τέξας και τη Φλόριντα;

Τη Φλόριντα την  έζησα και η συγκεκριμένη πόλη όπου εκτυλίσσεται η πλοκή είναι ιδιαίτερα ατμοσφαιρική για αστυνομικό θρίλερ. Επιλέγω την Αμερική για τις ιστορίες μου γιατί θεωρώ πως ως χώρα με μεγάλη εγκληματικότητα κάνει ακόμη πιο πειστική την ιστορία.

Πιστεύετε στη δικαίωση της ζωής;

Δύσκολη ερώτηση. Κάποτε πίστευα. Τώρα όχι. Για να έχει κάποιος άποψη σε αυτό το θέμα πρέπει να είναι βέβαιος και για το μετά από το θάνατο. Ίσως ζούμε ένα μόνο μέρος της ιστορίας μας σε αυτή τη γη. Ίσως λοιπόν ο χώρος και ο χρόνος να είναι κάτι πολύ σχετικό και να ξεφεύγει από τα περιορισμένα χρονικά πλαίσια αυτής της ζωής. Όμως ναι, συνολικά σε αυτό το πριν και το μετά, πιστεύω πως υπάρχει μια ισορροπία.

Γιατί οι άνθρωποι καταστρέφουν κάτι που έχουν για κάτι καινούριο;

Γιατί είναι αυτοκαταστροφικοί και ματαιόδοξοι.

Πιστεύετε στη σύμπτωση;

Άλλη μία όμορφη μεταφυσική ερώτηση. Ναι πιστεύω στη σύμπτωση και σε γεγονότα αναίτια.

«Μερικά πράγματα είναι αργά ν’ αλλάξουν». Είστε των αλλαγών ή επιφυλακτική σ’ αυτές;

Είμαι των αλλαγών και χωρίς να τις πολυσκέφτομαι.

Ποια θεωρείτε ως το μεγαλύτερο θετικό και αρνητικό που μας άφησε η περίοδος της καραντίνας;

Το αρνητικό είναι η ανάγκη μεγάλης μερίδας των ανθρώπων παγκοσμίως να βλέπει «φαντάσματα». Η καραντίνα δυστυχώς δεν είχε τίποτα το θετικό κατά την άποψη μου. Τους γιατρούς που ο κόσμος χειροκρότησε αργότερα τους έγδυσε και τους «σταύρωσε». Τα μέτρα που χειροκρότησε αργότερα τα πολέμησε. Οι άνθρωποι παρατάχθηκαν σε θέσεις μάχης. Έβγαλαν όλα τα απωθημένα τους και από προηγούμενες καταστάσεις. Η πανδημία απέδειξε πόσο λείπει η ενσυναίσθηση από αρκετούς ανθρώπους.

Η πανδημία βέβαια φώτισε και το καλό πρόσωπο της κοινωνίας, αλλά σαφώς και γνωρίζαμε πως υπάρχει κι αυτό. Αλίμονο!

Ετοιμάζετε νέο βιβλίο;

Ετοιμάζω ένα ψυχολογικό θρίλερ.

Σας ευχαριστούμε πολύ!

Σας ευχαριστώ για τη συνέντευξη και εύχομαι σε εσάς και τους αναγνώστες σας καλό Καλοκαίρι.

Σχόλια