Συνεντεύξεις

Τάκης Γεράρδης: «Οι κοινωνίες στον πλανήτη είναι όμοιες με κουρελούδες»

Τάκης Γεράρδης: «Οι κοινωνίες στον πλανήτη είναι όμοιες με κουρελούδες»

Μπορεί η νεότερη γενιά να μην έχει προλάβει τις κουρελούδες, όλοι όμως τις γνωρίζουμε και τις έχουμε ταυτίσει με αλλοτινούς καιρούς, με τη νιότη μας, τη γιαγιά και τον παππού, τα όνειρα και τις προσδοκίες που είχαμε στα χρόνια της αθωότητας. Και ακριβώς αυτό το νοσταλγικό ύφος κρατά και ο Τάκης Γεράρδης στο νέο του βιβλίο, παρότι τα διηγήματά του είναι ρεαλιστικά ωμά και πρόκειται για ιστορίες ενηλίκων. Όσοι τον γνωρίζουν προσωπικά ίσως αναγνωρίσουν στις σελίδες της «Κουρελούς» τον εαυτό τους, αφού πρόκειται για μια συλλογή αυτοβιογραφικών στιγμών, μύχιων σκέψεων αλλά και αέναων, βασανιστικών για το συγγραφέα, αναζητήσεων. Όσοι δεν τον γνωρίζουν προσωπικά εύχονται αυτό να συμβεί σύντομα, αφού πρόκειται για τον τύπο που θες να κάτσεις μαζί του και να τον ακούς να σου αφηγείται τη ζωή του απολαμβάνοντας τη μπύρα σου… (περισσότερα για το βιβλίο δείτε εδώ)

Κύριε Γεράρδη, πείτε μας λίγα λόγια για την «Κουρελού»;

«Η ΚΟΥΡΕΛΟΥ» γράφεται τουλάχιστον από το 1990. Κάθε τόσο θες από παρόρμηση, θες από ανάγκη να καταγραφούν κάποια περιστατικά και ορισμένες σκέψεις μου γράφω κι ένα διήγημα. Μάλιστα στα διηγήματα εξασκήθηκα στη λογοτεχνική γραφή, στην οικονομία λέξεων και περιγραφών που απαιτούνται και νομίζω πως με τον καιρό βρήκα τον δικό μου τρόπο να εκφράζομαι. Η ΚΟΥΡΕΛΟΥ η δική μου δεν έχει την ομορφιά των κουρελούδων που η μητέρα μου ύφανε στον αργαλειό της προσπαθώντας στα πολύ δύσκολα οικονομικά χρόνια να συνεισφέρει στο οικογενειακό εισόδημα. Η ΚΟΥΡΕΛΟΥ η δική μου απλά είναι μια προσπάθεια μίμησης εκείνων των κουρελούδων που υπήρξαν ταυτόχρονα χρηστικά αντικείμενα φτωχών σπιτιών αλλά και πανέμορφα στολίδια. Οι κοινωνίες στον πλανήτη είναι όμοιες με κουρελούδες. Ας πούμε οι ΗΠΑ. Αφού συνενώθηκαν οι διαφορετικοί στο χρώμα, στην κουλτούρα και στη θρησκεία λαοί της σε ένα κράτος δεν μοιάζει με μια πελώρια κουρελού; Τα ανόμοια αν συναδελφωθούν, αν ακουμπήσουν τα εξασθενημένα τους κορμιά σαν αντρόγυνο μπορούν να συνυπάρξουν. Μακριά λοιπόν από το δικό μου μυαλό ο ρατσισμός και η απόλυτη καθαρότητα. Η ΚΟΥΡΕΛΟΥ μου τέλος είναι άτυπα αφιερωμένη στους γονείς μου οι οποίοι αν και φτωχοί και αγράμματοι εν τούτοις αγάπησαν τα γράμματα, την οικογένεια και υπήρξαν συνεπείς αγωνιστές στη ζωή τους.

Αν η κοινωνία μας ήταν κουρελού ποιο χρώμα θα επικρατούσε;

Σε μια κουρελού δεν επικρατεί κανένα χρώμα. Κοιτάζεις φευγαλέα την κουρελού που μόλις πάτησες πριν μπεις στο σπίτι και δεν θυμάσαι κανένα χρώμα. Κόκκινες και μαύρες κορδέλες αποφοριών, πλάι σε καφετιές, πράσινες και άσπρες όλες μαζί είναι η κουρελού.

Ποια μουσική ή ποιο τραγούδι θα ταίριαζε απόλυτα σε αυτό το βιβλίο;

Για τις ανάγκες της παρουσίασης στις 4/8 στη Νεάπολη Λακωνίας σαν καλαμπούρι ξεκινήσαμε με τον φίλο τραγουδοποιό Δημήτρη Βλαχάκη και γράψαμε ένα τραγούδι το οποίο πρωτοτραγουδήθηκε εκεί.

Η κουρελού

Στο σπίτι μου απλώθηκε

Με γέλια, χάδια και φιλιά.

Μαζί καλοπεράσαμε

Μα τώρα είναι μακριά.

Την έστρωσα, με ζέστανε

Και τώρ΄έφυγε γι αλλού.

Πολύχρωμη, μα άκαρδη

Και παρδαλή σαν κουρελού.

Ερωτική μου κουρελού

Εδώ στην άκρη του γιαλού

Του σύνθετου και του απλού,

του ήρωα και του δειλού.

Ερωτική μου κουρελού.

Γιατί επιλέξατε ν’ αποτυπώσετε τις αυτοβιογραφικές αναφορές σε μικρά διηγήματα και όχι σε μυθιστόρημα;

Ένα μυθιστόρημα υπηρετεί δικές του ανάγκες, έχει δικό του σκοπό, και δική του ανάπτυξη. Μοιάζει πολύ με ένα φιλμ μεγάλου μήκους που απολαμβάνουμε στις οθόνες. Το διήγημα είναι μικρές ανάσες που παίρνουμε όταν βαδίζουμε σε ανηφόρα. Έχει άλλη χάρη το σύντομο, το συμπυκνωμένο, το έμμεσο και χωρίς πολλές επεξηγήσεις. Επέλεξα λοιπόν διηγήματα γιατί μοιάζουν με τα αποφόρια που αποτελούν μια κουρελού.

Πολλά από τα διηγήματα που περιλαμβάνονται έχουν διακριθεί σε διαγωνισμούς. Η «Σπάνια συναστρία» ήταν ένα εξ αυτών, δικαιολογημένα θα λέγαμε. Αν έπρεπε να επιλέξετε 5 βιβλία να μείνουν αλώβητα στο χρόνο, ποια θα ήταν αυτά;

Βιβλία…. Η τριλογία του Τσίρκα και το Όνομα του Ρόδου του Έκο νομίζω πως με καλύπτουν. Τα έχω διαβάσει από τρεις φορές και ευχαρίστως θα τα ξαναδιάβαζα.

Πώς βιώσατε την περίοδο της καραντίνας;

Ψύχραιμα, με άγχος μεν, αλλά και με χιούμορ και γράψιμο και διάβασμα δε. Να μην ξανάρθει εύχομαι, γιατί πάρα πολλοί συμπολίτες μας υπέφεραν επαγγελματικά, ψυχολογικά, ουσιαστικά.

Ξέρω ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι η κυρία Πηνελόπη (σημ.: η σύζυγος του συγγραφέα) είναι ο δεύτερος συγγραφέας της «Κουρελούς». Μπορεί να μην έγραψε με το χέρι, αλλά γέμισε πολλές σελίδες με το να είναι συνοδοιπόρος στην κοινή σας ζωή. Θα θέλαμε να της κάνετε μια αφιέρωση.

Υπάρχει μια σκηνή στην τανεία Εξπρές του μεσονυχτίου που ο ήρωας αναφωνεί: «Εγώ είμαι από τις μηχανές που δεν χαλάνε». Αυτό νομίζω πως θα είναι μια καλή αφιέρωση στην στωική σύντροφό μου.

Να υποθέσουμε ότι γράφετε κάτι αυτόν τον καιρό;

Όσο μπορώ να κάνω κάποια πράγματα παραπάνω από το να αναπνέω θα διαβάζω και θα γράφω.

Σας ευχαριστούμε πολύ!

Συνεντεύξεις

Περισσοτερα στην κατηγορια Συνεντεύξεις

Copyright © 2015-2016 Clevernews