Ο Βασίλειος Δρόλιας έρχεται με το δεύτερο μυθιστόρημά του “Το Nyos – Η τελετή της αθωότητας” από τις εκδόσεις Κέδρος μας παρουσιάζει την ιστορία του Ρότζερ, ο οποίος έχει προβλήματα στο γάμο του, εξωσυζυγική σχέση, αλλά και την ευκαιρία να δουλέψει στην έρευνα για το φαινόμενο του θερμοκηπίου στη λίμνη Nyos στο Καμερούν.
Λονδίνο, Αφρική, μοντέρνα τέχνη, σχέσεις, ήθη, έθιμα, όλα αρμονικά δημιουργούν μια ιστορία έρωτα και αναρώτησης για το περιβάλλον, την τέχνη και την επιστήμη.
Κύριε Δρόλια, πείτε μας λίγα λόγια για την όλη πολύ γνωστή ιστορία της λίμνης Nyos.
Πρόκειται για μια λίμνη στο Καμερούν η οποία βρίσκεται στον κρατήρα ενός ηφαιστείου. Λόγω των καιρικών συνθηκών – που δεν μεταβάλλονται κατά την διάρκεια του έτους ή της ημέρας – η λίμνη δεν έχει εσωτερικά κατακόρυφα ρεύματα και έτσι από διάφορες ρωγμές στον πυθμένα της εισέρχονται στα κάτω στρώματα του νερού μεγάλες ποσότητες από διοξείδιο του άνθρακα και έτσι το κάτω μέρος της λίμνης είναι σαν ένα κουτάκι σόδας. Πριν από 30 χρόνια, τον Αύγουστο του 1986 μετά από κάποια πιθανή κατολίσθηση τα βαθύτερα στρώματα ανέβηκαν στην επιφάνεια, το διοξείδιο του άνθρακα διέφυγε στην ατμόσφαιρα και ουσιαστικά ‘έπνιξε’ την γύρω περιοχή. Συνολικά 1700 άνθρωποι και δεκάδες χιλιάδες ζώα έχασαν τη ζωή τους μέσα σε μια βραδιά. Απ’ την δεκαετία του 90 και μετά η λίμνη απαερώνεται συνεχώς με την χρήση σωληνώσεων που οδηγούν το διοξείδιο του άνθρακα από το βάθος της λίμνης στην επιφάνεια σταδιακά ώστε να μην γίνει ξανά κάποια βίαιη εκτόνωση.
Η ιστορία του βιβλίου εκτυλίσσεται κατά ένα μεγάλο μέρος πλάι στην λίμνη Nyos μια που ο ήρωας του βιβλίου είναι επιστήμονας ο οποίος κάνει κάποιες μελέτες για τη υδρόβια ζωή σε περιοχές με υψηλή συγκέντρωση σε διοξείδιο του άνθρακα.
Πόσο διάστημα σας πήρε να γράψετε το βιβλίο;
Ξεκίνησα να κάνω έρευνα για το Nyos το 2009 και ξεκίνησα να γραφω το 2011. Αν και ένα μεγάλο μέρος του γράφτηκε μέσα σε λίγους μήνες νομίζω πως συνολικά χρειάστηκα 6 χρόνια έρευνας, γραψίματος και διορθώσεων.
Αν και αστροφυσικός, ασχολείστε πολύ με τη λογοτεχνία και την τέχνη. Εκδίδετε μάλιστα και λογοτεχνικό περιοδικό. Στο παρόν βιβλίο έχετε παντρέψει την επιστήμη, τον έρωτα, τη φιλοσοφία της τέχνης και τις επιστημονικές σας γνώσεις για το περιβάλλον περίτεχνα. Προτιμάτε περισσότερο να γράφετε επιστημονικά ή λογοτεχνικά;
Δεν θεωρώ ότι υπάρχει ουσιαστική διάκριση μεταξύ των δύο. Ακόμη και στην αστροφυσική και γενικά στην επιστήμη προσπαθείς να πεις ένα στόρυ, μια αφήγηση η οποία θα υποστηρίξει με μετρήσεις και δεδομένα το τελικό συμπέρασμα. Στην λογοτεχνία τα πράγματα είναι ελαφρώς πιο απλά μια που δεν χρειάζεται να οδηγήσεις σε ένα συμπέρασμα και μπορείς να μείνεις απλώς στις απορίες και τις ερωτήσεις. Η ουσία είναι πως και τα δυο είναι σημαντικά για μένα.
Στο βιβλίο αναφέρετε πως «ο άνθρωπος homo sapiens έχουμε τη δυνατότητα πάνω στη γη να την αλλάζουμε κατά τη βούλησή μας». Μετά την έρευνα για τη συμπεριφορά μας στο περιβάλλον, ο άνθρωπος εξακολουθεί να είναι «sapiens»;
Μπορεί να ακούγεται παράδοξο, αλλά φυσικά και είναι σοφός. Μπορεί πολλές φορές να γκρινιάζουμε, όμως ζούμε στην καλύτερη εποχή για τον άνθρωπο πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη. Φυσικά αυτή η ‘ιδανική’ περίοδος έχει και προβλήματα και η κατάχρηση του περιβάλλοντος είναι πραγματικά ένα ζήτημα πολύ βασικό για την συνέχεια αυτής της καλύτερης εποχής. Καθημερινά όμως η επιστήμη και η τεχνολογία μας πάει ένα βήμα παρακάτω και βελτιώνει όχι μόνο τη ζωή μας αλλά και τις συνθήκες στις οποίες ζούμε αλλά και μειώνει σταδιακά αυτήν την κατάχρηση (σκεφτείτε π.χ. πόσο αντι-οικολογικά ζούσαμε στις δεκαετίες του 60-70).
Ζείτε μεταξύ Αθήνας, Λονδίνου και Σαν Φρανσίσκο. Αν θα πρέπει να επιλέγατε, πού θα προτιμούσατε να ζήσετε;
Η ερώτηση είναι πολύ δύσκολη μια που τα τελευταία χρόνια έχω συνηθίσει να ζω σε μια συνεχή μετακίνηση. Το ‘σπίτι’ μου θα έλεγα πως είναι στην Αθήνα μια που εκεί πηγαίνει σχολείο ο γιος μου και ουσιαστικά αυτό αποτελεί μια επιλογή, αλλά ομολογώ πως το Λονδίνο είναι μια πόλη που ασκεί επάνω μου μια γοητεία που κρύβεται πίσω από όλα όσα βλέπει ο περιστασιακός επισκέπτης και είναι ένα μίγμα της σκληρότητάς του σε συνδυασμό και με το χρώμα απ’ το παρελθόν του που υπάρχει παντού. Με το Σαν Φραντζίσκο έχω περίεργη σχέση και δε μπορώ να το νιώσω ακόμη σαν ‘σπίτι’ μου. Μεταξύ Αθήνας και Λονδίνου λοιπόν τελικά θα διάλεγα το Λονδίνο, αλλά πολύ δύσκολα.
Ετοιμάζετε κάποιο νέο βιβλίο;
Ετοιμάζω ένα νέο βιβλίο κάνοντας έρευνα γι αυτό τα τελευταία δύο χρόνια. Κάποια στιγμή θα νιώσω έτοιμος να σταματήσω την έρευνα και να ξεκινήσω να γράφω, αλλά νομίζω χρειάζομαι περίπου έναν χρόνο ακόμη ως εκείνο το σημείο.
Ευχαριστούμε πολύ!
Facebook
Twitter
Tumblr
RSS