«Η ταβέρνα της Τζαμάικα» (Jamaica Inn)

από την Πέμπτη 8 Ιουλίου σε επανέκδοση στους θερινούς κινηματογράφους σινε ΖΕΦΥΡΟΣ (Πετράλωνα) & σινέ ΟΑΣΙΣ (Παγκράτι)

Σε μία απόκρημνη και βραχώδη ακτή της Κορνουάλλης γύρω στα 1800, μία συμμορία κακοποιών ληστεύει πλοία που ναυαγούν και δολοφονεί όσους ναυαγούς επιβιώνουν, ώστε να μη μπορούν να τους καταδώσουν. Μόνο που τα ναυάγια είναι προσχεδιασμένα από τον μυστηριώδη αρχηγό της σπείρας. Εκεί φτάνει μια όμορφη Αγγλίδα για να επισκεφτεί το θείο της, αγνοώντας ότι είναι το στέκι συμμορίας και ο θείος της μέλος αυτής. Ταυτόχρονα, οι ναυτιλιακές εταιρίες στέλνουν στην περιοχή ένα «δικό τους άνθρωπο» προκειμένου να εξιχνιάσει τα απανωτά ναυάγια, που κι αυτός καταλύει στο ίδιο πανδοχείο. Οταν όμως οι ληστές ανακαλύπτουν το λόγο της παρουσίας του εκεί, αποφασίζουν να τον σκοτώσουν.

Αρκετά από τα βιβλία της Δάφνη ντι Μωριέ μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, όπως η «Ρεβέκκα» (1938) και τα «Πουλιά» (1963) που επίσης σκηνοθέτησε ο Άλφρεντ Χίτσκοκ. Εδώ, αποδεικνύει πως εκτός από μαέστρος του σασπένς, είναι και ένας μετρ του δράματος, συνεπικουρούμενος από μια πέρα από κάθε κριτική ερμηνεία του πρωταγωνιστή του, Τσαρλς Λότον. Αποτέλεσε την τελευταία ταινία της Βρετανικής Περιόδου του σκηνοθέτη, καθώς αμέσως μετά ο Χίτσκοκ θα εγκατέλειπε οριστικά τη Μεγάλη Βρετανία για να μετακομίσει στο Χόλιγουντ, όπου τον περίμενε μια νέα, μεγάλη καριέρα. Η «Ταβέρνα της Τζαμάικα» παραμένει μια από τις πιο ιδιόμορφες ταινίες του σκηνοθέτη της, μια ταινία που κανείς λάτρης του «Χιτς» δεν πρέπει να χάσει.

Παραγωγή: 1939

Σκηνοθεσία: Άλφρεντ Χίτσκοκ

Σενάριο: Τζοάν Χάρισον, Σίντνεϊ Γκίλατ, Τζ.Μπ. Πρίστλεϊ

Πρωταγωνιστούν: Τσαρλς Λότον, Μορίν Ο’ Χάρα, Λέσλι Μπανκς

Σχόλια