Λέσβος ένα πανάρχαιο νησί.
Το νησί της αρμονίας και της ομορφιάς, των γραμμάτων και της πνευματικής άνθισης.
Το νησί της Σαπφούς, του Αλκαίου, του Θεόφιλου, του Μυριβήλη
Στοιχεία παράδοσης της νήσου Λέσβου, ιστορικά στοιχεία και μνημεία κι αρχαιολογικοί χώροι, επισκέψιμοι αλλά και κάποιοι που παρουσιάζονται για πρώτη φορά.
Για τις ανάγκες του ντοκιμαντέρ δημιουργήθηκαν πάνω από σαράντα μουσικά θέματα με τοπικούς ρυθμούς που χαρακτηρίζουν την μουσική ιστορία της Λέσβου.
Η Ανατολή και η Δύση του Ήλιου σμίγουν εικόνες και ήχους και συνθέτουν μια Αιγαιοπελαγίτικη αρμονία
Ένα ψηφιδωτό συναισθημάτων και αναπαραστάσεων.
«Οδοιπορικό στον τόπο και στο χρόνο της Λέσβου»
Ντοκιμαντέρ – Λέσβος 2010 – Διάρκεια: 74΄
Γλώσσα: Ελληνικά (Υπότιτλοι: Αγγλικά, Γερμανικά, Ολλανδικά)
Επιστημονικός υπεύθυνος: Μάκης Αξιώτης
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μπουρνούς
Παραγωγή: Νομαρχία Λέσβου
Εκφώνηση: Άννα-Μαρία Μερσινά
Εικονολήπτης – Φωτισμοί: Περικλής Ηλίου
Μουσική Επιμέλεια: Αλέξανδρος Κατραμάδος
Μοντάζ-Μιξάζ: Αλέξανδρος Σπάθης
Επεξεργασία κειμένων: Ειρήνη Στάθη, Δημήτρης Μπουρνούς
Post production: Εργαστήριο Εικόνας, Ήχου και Πολιτιστικής Αναπαράστασης, Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου.
Λίγα λόγια για το «Οδοιπορικό»
«Οδοιπορικό στον τόπο και το χρόνο της Λέσβου», μια παραγωγή της Νομαρχιακής Αυτοδοιίκησης Λέσβου, Διεύθυνση Πολιτισμού-Παιδείας-Τουρισμού & Αποδήμων, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Μπουρνούς και έρευνα του Μάκη Αξιώτη.
Στο ντοκιμαντέρ παρουσιάζονται στοιχεία παράδοσης της νήσου Λέσβου, ιστορικά στοιχεία και μνημεία κι αρχαιολογικοί χώροι επισκέψιμοι, αλλά και κάποιοι που παρουσιάζονται για πρώτη φορά. Μια περιήγηση σε μνημεία, όπως Κάστρα, βρύσες και αρχαιολογικοί χώροι, κάθε ένα από τα οποία αποτελεί εκτός από πολιτιστικό στοιχείο του νησιού και έναν ξεχωριστό τουριστικό προορισμό.
Συναντάμε στοιχεία παράδοσης της Λέσβου όπως τα ξυλόγλυπτα της Αγιάσου και τα κεραμικά της Μανταμάδου. Στην εξιστόρηση του ντοκιμαντέρ ακούμε στοιχεία ιστορικά για τους αρχαιολογικούς χώρους της Αγιάσου και της Μήθυμνας.
Μια ενδεικτική απαρίθμηση επισκέψεων και περιγραφών είναι το Κάστρο Μυτιλήνης, Κάστρο Μήθυμνας, παραδοσιακός οικισμός Αγιάσου, βρύση Παπάδου, Ιαματικά Λουτρά, Παναγιά Κρυφτή Πλωμαρίου, τέμπλο εκκλησίας Υψηλομέτωπου, Παλαιοχριστιανική Χαλινάδου, Αρχοντικό Βαρελτίδαινας στην Πέτρα.
Ξεχωριστή αναφορά έχει γίνει για το Μουσείο Απολιθωμένου Δάσους και το Παλαιοντολογικό μουσείο Βρύσας.
Για τις ανάγκες του ντοκιμαντέρ δημιουργήθηκαν πάνω από σαράντα μουσικά θέματα με τοπικούς ρυθμούς που χαρακτηρίζουν την μουσική ιστορία της Λέσβου.
«Πουθενά σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου,
ο Ήλιος και η Σελήνη δε συμβασιλεύουν τόσο αρμονικά,
δε μοιράζονται τόσο ακριβοδίκαια την ισχύ τους,
όσο επάνω σε αυτό το κομμάτι της γης που κάποτε,
ποιος ξέρει, σε τι καιρούς απίθανους,
ποιος θεός, για να κάνει το κέφι του,
έκοψε και φύσηξε μακριά ίδιο πλατανόφυλλο
καταμεσής του πελάγους.»
Οδυσσέας Ελύτης
Η Λέσβος είναι το τρίτο σε μέγεθος ελληνικό νησί μετά την Κρήτη και την Εύβοια, του βορειανατολικού Αιγαίου, με πολλές και μοναδικές φυσικές ομορφιές, σπάνια γεωλογικά μνημεία, τρομακτικές εναλλαγές στα τοπία του, καταπληκτικούς αρχαιολογικούς θησαυρούς, οικισμούς εξαίρετου αρχιτεκτονικού κάλλους, υγροβιότοπους και μουσεία σημαντικότατης αξίας.
Εκεί που η ανατολή και η δύση του ήλιου σμίγουν, εικόνες και ήχοι, συνθέτουν μια Αιγαιοπελαγίτικη αρμονία που σε προκαλεί να την ακολουθήσεις στο ρυθμό της, να τραγουδήσεις μαζί της, να την εξερευνήσεις, να την περπατήσεις και να την γευτείς.
Η Λέσβος είχε μια αδιάλειπτη και σημαντικότατη παρουσία στην ιστορία, στον πολιτισμό και στη διαμόρφωση της ελληνικής αλλά και της παγκόσμιας ποίησης και μουσικής. Η μουσική και το τραγούδι ήταν συνυφασμένα με τη ζωή των κατοίκων της Λέσβου, καθώς συνόδευαν κάθε δραστηριότητα της καθημερινότητάς τους.
Δικαίως έχει ονομαστεί το νησί της αρμονίας και της ομορφιάς, των γραμμάτων και της πνευματικής άνθισης. Το νησί της Σαπφούς, του Αλκαίου, του Θεόφιλου, του Μυριβήλη. Ένα ψηφιδωτό συναισθημάτων και αναπαραστάσεων.
Το Σεπτέμβριο του 2012 ολόκληρο το νησί της Λέσβου εντάχθηκε στο Παγκόσμιο Δίκτυο Γεωπάρκων της UNESCO.
Αξιώτης Μιχαήλ Ευθύμιος (Μάκης) – Βιογραφία
Κατάγεται από την Γέρα. Γεννήθηκε το 1950. Σπούδασε Ιατρική στη Θεσσαλονίκη και Χειρουργική στην Αθήνα. Γιος του ζωγράφου Στρατή Αξιώτη και της Αθηνάς Πασπάτη. Παντρεμένος με την Βούλα Τσακίρη. Έχει δύο γιούς τον Στρατή, αρχιτέκτονα και τον Βαγγέλη, χημικό φαρμάκων. Δ/ντης Χειρουργικής στο Νοσοκομείο της Μυτιλήνης (30 χρόνια)
Ζωγραφίζει (5 ατομικές και πολλές συλλογικές εκθέσεις). Σατιρικά του σκίτσα δημοσίευσε στην φυλλάδα του Μασέλα (33 τεύχη) και πολιτικά στον τοπικό τύπο. Αρθρογραφεί πολιτικά στον τοπικό και Αθηναϊκό τύπο.
Γράφει ποίηση (3 συλλογές) και δημοσιεύει στον τύπο και σε περιοδικά.
Η έρευνα της αρχαιολογίας, ιστορίας , λαογραφίας και φυσικής ιστορίας της Λέσβου είχε σαν αποτέλεσμα την έκδοση 12 βιβλίων, αρκετών ανατύπων, πολλών άρθρων σε περιοδικά, εφημερίδες, συλλογικές εργασίες, ανακοινώσεις σε συνέδρια και εκπομπή πολιτισμού στην τοπική τηλεόραση (20 χρόνια).
Είναι: διδάκτορας της Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, διδάκτορας της Πολιτισμικής Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, Επιστημονικός συνεργάτης του Τμήματος Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου, μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και μέλος του ICOMOS.
Ο Δημήτρης Μπουρνούς εχει δίπλωμα σκηνοθεσίας Σχολής Σταυράκου.
Έχει περάσει κάποια όμορφα χρόνια στο Παιδικό Μουσείο, όπου παρακολούθησε το Α΄ έτος του τμήματος Ερμηνευτών, δηλαδή αυτών που φέρνουν σε επικοινωνία τα παιδιά κυρίως με ένα έργο τέχνης.
Έχει επεξεργαστεί δίωρο πρόγραμμα εισαγωγής στο κινηματογράφο για παιδιά, χρησιμοποιώντας μέρος του εκπαιδευτικού συστήματος του Μ.Ο.Μ.Ι. (Μουσείο
Κινούμενης Εικόνας του Λονδίνου) σε συνεργασία με το Πνευματικό Κέντρο Κορυδαλλού και τον Κώστα Γασπαρινάτο. Το παρουσίασε σε συνεργασία με τα αντίστοιχα Πνευματικά Κέντρα στους Δήμους Κορυδαλλού, Αγίας Παρασκευής, Χαλανδρίου, Αργυρούπολης κ.α.
Συνεργάστηκε με το περιοδικό ποικίλης ύλης VITRINE γράφοντας στήλες για τον κινηματογράφο.
Επεξεργάστηκε το πρόγραμμα “Λογοτεχνία και κινηματογράφος” από το βιβλίο στην εικόνα και το παρουσίασε στα σχολεία του Χαλανδρίου, της Αγίας Παρασκευής κ.α.
Κατόρθωσε να συσπειρώσει το “σινεφίλ” κοινό επιλέγοντας τις ταινίες του θερινού σινεμά της Νομαρχίας Λέσβου για τις χρονιές 2008, 2009 και 2010.
Το καλοκαίρι του 2011 ανάλαβε τις προβολές ταινιών στο Αρχοντικό Γεωργιάδη της Μυτιλήνης, για λογαριασμό της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου.
Μπορεί να αναλάβει τη βιντεοσκόπηση διάφορων εκδηλώσεων(συνεδρίων, ημερίδων, συναυλιών κ.λπ).
Έχει σκηνοθετήσει τις εξής ταινίες:
“Stake tartat”( πτυχιακή, φιξιόν, διάρκειας 6′ ) και το ντοκυμαντέρ
“Οδοιπορικό στο χρόνο και στον τόπο της Λέσβου” παραγωγής Νομαρχίας Λέσβου, διάρκειας 74′.
Σύντομη ιστορία της Λέσβου
Η Λέσβος με έκταση 1632 τετ.χλμ. είναι το τρίτο σε μέγεθος νησί του Αιγαίου μετά την Εύβοια και την Κρήτη. Απέχει περί τα 190 ναυτικά μίλια από τον Πειραιά και γοητεύει τον επισκέπτη με τους πυκνούς ελαιώνες και τις παραλίες που διαθέτει.
Είναι ορεινή, με πλούσια βλάστηση στα ανατολικά και στο κέντρο, ενώ στα δυτικά είναι άγονη και βραχώδης. Εκεί βρίσκεται (περιοχή Σιγρίου) το απολιθωμένο δάσος, που θάφτηκε κάτω από τη λάβα του ηφαιστείου πριν από εκατομμύρια χρόνια.
Προϊστορικά ευρήματα μαρτυρούν την ανθρώπινη παρουσία στο νησί 3000 χρόνια π.Χ.
Τον 10ο αιώνα π.Χ. εγκαθίστανται στο νησί οι Αιολείς. Η ποίηση και τα γράμματα ανθούν με την Σαπφώ και τον Αλκαίο, τον Πιττακό ένα από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας. Επί αιώνες αλλάζει ηγεμόνες : Πέρσες, Μακεδόνες, Αθηναίοι, Σπαρτιάτες, Πόντιοι, μέχρι το 80 π.Χ. περίπου, που η Λέσβος εντάσσεται στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Μέχρι το 961 μ.Χ. που γίνεται η ανάκτηση της Νήσου από τη Βυζαντινή Αυτοκρατία, δυνοπαθεί από την άνοδο του Ισλάμ και τις εκστρατείες των Αράβων. Με την παρακμή του Βυζαντίου, δέχεται επιθέσεις από Τούρκους, Ενετούς και Σαρακηνούς. Το 1355 το Βυζάντιο παραχωρεί τη Λέσβο στους Γατελούζους, μια Γενοβέζικη οικογένεια. Οι Γατελούζοι την διοικούν αποτελεσματικά για ένα αιώνα. Τότε χτίζεται και το κάστρο της Μυτιλήνης που σώζεται μέχρι σήμερα.
Το 1462, μετά από πολιορκία, οι Οθωμανοί Τούρκοι, καταλαμβάνουν το νησί, το οποίο παρά τις προσπάθειες κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821 παραμένει στα χέρια τους μέχρι τις 8 Νοεμβρίου του 1912.
Στις 8 Νοεμβρίου του 1912 ο ναύαρχος Κουντουριώτης με τον Ελληνικό στόλο καταλαμβάνει την πόλη της Μυτιλήνης και ένα μήνα αργότερα, μετά από αιματηρή μάχη, απελευθερώνεται ολόκληρη η Λέσβος.
Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή του 1922 περίπου 24.000 πρόσφυγες εγκαθίστανται μόνιμα στο νησί.
Κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, Γερμανικά στρατεύματα την καταλαμβάνουν το 1941. Απελευθερώνεται το 1944.
Facebook
Twitter
Tumblr
RSS