«Τα µονοπάτια του Αγγέλου µου – Τα φιλντισένια µονοπάτια της ζωής µου»

της Μαρίας Λαµπαδαρίδου- Πόθου από τις εκδόσεις Πατάκη

«Σηµειώσεις που κρατούσα µια ζωή. Να χαράξω την κάθε µοναχική στιγµή που ζούσα, µη χαθεί. Τώρα που οι διαδροµές τελειώνουν και ο χρόνος σβήνει τις πατηµασιές µου στην οµίχλη του µυαλού, ένιωσα την ανάγκη να βρω τις µνήµες εκείνες που ήταν δικές µου. Τις στιγµές που ήταν δικές µου. Τις αγωνίες µου για τα βιβλία που έγραψα και ήταν δικά µου. Σήµερα αισθάνοµαι πως τίποτα δεν έχω δικό µου πια.

Σαν να έκοψα κοµµατάκια την ψυχή µου και να τη σκόρπισα στον άνεµο. Οι χιλιάδες σελίδες που έγραψα. Και αγαπήθηκαν. Τούτο το βιβλίο είναι ένα δώρο για τους αναγνώστες µου. Για εκείνους που αγάπησαν τα βιβλία µου. Είναι το ιερό που φύλαξα στην ψυχή µου. Η διαίσθησή µου για τον κόσµο και για την ύπαρξη.

Στα Μονοπάτια του Αγγέλου µου περπατώ ξανά. Αυτά τα ασφοδελά µονοπάτια που ο πόνος της µύησης, ο άσωτος πόνος της αγάπης, τα έκανε φίλντισι και ορφικό τραγούδι».

ISBN: 978-960-16-6378-4

Σελίδες: 416

«Γεννήθηκα στη Λήµνο. Εκεί έζησα την πρώτη µου νεότητα. Ένα πτυχίο στην Ελλάδα έκανε πιο υποφερτά τα χρόνια µου ως δηµοσίου υπαλλήλου. Ένα πτυχίο στη Σορβόννη µού έδωσε τη διαίσθηση της άλλης αλήθειας για την ύπαρξη, ανοίγοντας µέσα µου ορίζοντες και οράσεις άλλες. Τα µυθιστορήµατά µου σε πολλαπλές επανεκδόσεις. Επτά διδακτορικές εργασίες έχουν γίνει για τα βιβλία µου, οι δύο στο Πανεπιστήµιο του Μπάρι. Οι άλλες στα Πανεπιστήµια Αθηνών και Πάτρας. Η Ακαδηµία Αθηνών τίµησε τα βιβλία µου. Πάντα πίστευα πως το βραβείο του συγγραφέα είναι η αγάπη του αναγνώστη. Και αυτή την είχα. Έγραψα και θεατρικά έργα. Παίχτηκαν κάποια στην Ελλάδα και λίγα στο εξωτερικό. Το Γυάλινο κιβώτιο διδάχτηκε στη Σορβόννη, όταν φοιτούσα µε υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης. Το έργο αυτό άρεσε στον Samuel Beckett. Σήµερα αισθάνοµαι ευγνώµων που τον γνώρισα από κοντά και µοιράστηκα µαζί του τις αγωνίες µου. Το ίδιο θα πω και για τον Ελύτη. Αισθάνοµαι ευγνώµων για το βιβλίο που έγραψα µε τη βοήθειά του, Οδυσσέας Ελύτης – Ένα όραµα του κόσµου, και µε µύησε στο φως. Ο χρόνος έχει τη δική του δικαιοσύνη».