Είναι πλέον το έκτο βιβλίο του Chris Carter που κυκλοφορεί στη χώρα μας και αυτό από τις εκδόσεις Bell και οι αναγνώστες του το περιμέναμε πώς και πώς (περισσότερα για το βιβλίο διαβάστε εδώ).
Αυτή τη φορά ο Ρόμπερτ Χάντερ, ο γνωστός πια σε όλους ντετέκτιβ της Μονάδας Υπερβίαιων Εγκλημάτων της Αστυνομίας του Λος Άντζελες, καλείται να ανακρίνει έναν κρατούμενο σίριαλ κίλερ, ο οποίος τον μπλέκει με περίεργο τρόπο στην υπόθεση και που τα εγκλήματα που έχει διαπράξει μένουν ανεξιχνίαστα τα τελευταία 25 χρόνια.
Και ενώ σε κάθε βιβλίο του έχουμε διαβάσει φρικιαστικές εικόνες εγκλήματος που νομίζουμε ότι έχουμε πάθει ανοσία, σ’ αυτό το βιβλίο υπάρχει ένα στοιχείο που σε κάνει ν’ ανατριχιάζεις: είναι το πρώτο βίβλιο του Carter που διαβάζουμε, το οποίο βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Ο ίδιος στην εισαγωγή του αναφέρει ότι πρόκειται για γεγονότα και άτομα που έχει συναντήσει στην καριέρα του ως ψυχολόγος.
Το πλέον ενδιαφέρον όμως είναι ότι στο συγκεκριμένο παρατίθενται πολλές λεπτομέρειες για την προσωπική ζωή και το παρελθόν του Χάντερ που δε γνωρίζαμε μέχρι τώρα. Η εναλλαγή στο χωροχρόνο ανά κεφάλαιο μάς έδινε αυτή τη δυνατότητα, να γνωρίσουμε άγνωστες πτυχές του ντετέκτιβ και να σχηματίσουμε πιο ολοκληρωμένη άποψη για την προσωπικότητά του. Να αναφέρουμε ξανά στο σημείο αυτό πόσο πολύ μας αρέσει που ο Carter γράφει μικρά και συνοπτικά κεφάλαια, που δεν κουράζουν τον αναγνώστη.
Κατά τ’ άλλα, ήταν αισθητή η απουσία του Κάρλος Γκαρσία, που τους έχουμε συνηθίσει να δουλεύουν ως δίδυμο στις υποθέσεις, δικαιολογημένα βέβαια, αφού αυτή η υπόθεση ήταν σε άλλη πολιτεία.
Άραγε, «τί οδηγεί ένα άτομο στο να σκοτώνει δίχως κανένα συναίσθημα ή μεταμέλεια; Είναι όλοι οι ψυχοπαθείς γεννημένοι έτσι, εκ φύσεως ή είναι δυνατόν κάποιος να γίνει τέτοιος με τη δύναμη της θέλησής του και μόνο»;
Την απάντηση θα βρείτε στις 437 σελίδες…
Γ.Σ.
Facebook
Twitter
Tumblr
RSS