17 Αυγούστου στους κινηματογράφους από την Spentzos Film
Είναι πάντα καλύτερα όταν είμαστε μόνο εμείς οι δύο…
Όταν η Μπλανς συναντά τον Γκρεγκουάρ, νομίζει ότι βρήκε τον ιδανικό σύντροφο. Οι δεσμοί που τους δένουν μεγαλώνουν γρήγορα και ακολουθεί μια παθιασμένη σχέση, που οδηγεί στην συγκατοίκηση. Για την Μπλανς, μακριά από την οικογένειά της και τη δίδυμη αδερφή της, Ρόουζ, ξεκινά μια νέα ζωή.
Όμως σιγά σιγά βρίσκεται εγκλωβισμένη στα χέρια ενός βαθιά κτητικού και επικίνδυνου άντρα.
Η ταινία ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΔΥΟ, προβλήθηκε στο Φεστιβάλ των Καννών, στο τμήμα Cannes Premiere και είναι βασισμένη στο μυθιστόρημα του Éric Reinhardt, L’amour et les forêts, με τον ίδιο να δηλώνει: «Η κύρια πρόκληση στην προσαρμογή του μυθιστορήματος ήταν ότι η ταινία θα έπρεπε να έχει τον ίδιο αντίκτυπο στο γυναικείο κοινό. Χρειαζόταν μια σκληρή ταινία όπου, μόλις άναβαν ξανά τα φώτα, οι γυναίκες θα επέλεγαν να ξεφύγουν από τους κακοποιητικούς συζύγους τους και να αναλάβουν δράση. Η Valérie και η Audrey έχουν σκιαγραφήσει ένα λαμπερό μονοπάτι που πιστεύω ότι πολλές γυναίκες θα περπατήσουν.»
Η σκηνοθέτιδα Βαλερί Ντονζελί μιλάει για το πώς εμπνεύστηκε από το βιβλίο: «Αυτό που πραγματικά με ενέπνευσε να προσαρμόσω το βιβλίο ήταν η σκηνή όπου ο Grégoire παραδέχτηκε την ενοχή του αφού άκουσε για έναν καταχρηστικό σύζυγο στο ραδιόφωνο – πώς μετατρέπει την κατάσταση για να εμφανιστεί ως θύμα και πώς αυτή η στρατηγική του πετυχαίνει, καθώς το πραγματικό θύμα των μηχανορραφιών του πέφτει στην παγίδα. Ένιωσα ότι η προσαρμογή αυτού του βιβλίου θα ήταν πρόκληση.»
Η Βιρζινί Εφιρά μιλώντας για τον ρόλο της, λέει: «Ήθελα να συνεργαστώ με τη Valérie Donzelli ή θα έπρεπε να πω ότι είχα μια προαίσθηση ότι θα το κάναμε από τότε που γνωριστήκαμε στα γυρίσματα της MADELEINE COLLINS. Ήρθε σε μένα με το βιβλίο σαν να ήθελε να με ερευνήσει, χωρίς να ξέρει σίγουρα αν θα προσάρμοζε το βιβλίο εκείνη τη στιγμή. Βρήκα το μυθιστόρημα σαγηνευτικό, αλλά μπορούσες να το προσαρμόσεις σε πολλές ταινίες και έπρεπε να διαλέξεις μία κατεύθυνση. Αρχικά, έπρεπε να απαλλαγώ από κάθε προκατειλημμένη, κλισέ ιδέα ενός «θύματος» και να προσπαθήσω να δώσω μια συγκεκριμένη, μοναδική ταυτότητα στον χαρακτήρα. Έτσι, εμπνέεσαι από τη δική σου ζωή, αλλά χωρίς να το συνειδητοποιείς, χωρίς να το εκφράζεις και χωρίς να προσπαθείς απεγνωσμένα να ενσωματώσεις την προσωπική σου εμπειρία στην υποκριτική σου».
Ο Μελβίλ Πουπό μιλώντας για τον ρόλο του, λέει: «Γνωρίζω τη Virginie εδώ και πολύ καιρό και είχαμε παίξει μαζί στο VICTORIA της Justine Triet, οπότε ήμασταν πολύ χαρούμενοι που συνεργαστήκαμε ξανά. Η Valérie μάλλον μας έφερε κοντά λόγω της σύνδεσής μας, και για τη Virginie ήταν παρήγορο. Δεν υπήρχαν γκρίζες ζώνες ανάμεσά μας, οπότε μπορούσαμε να πάμε πολύ μακριά στις σκηνές μας που μερικές φορές ήταν πολύ βίαιες. Μια διαφωνία 6 λεπτών είναι σαν μια καταιγίδα – πρέπει να την ξεπεράσεις! Αυτό ήταν δυνατό επειδή είμαστε φίλοι και νιώθαμε ότι ήμασταν σε ένα είδος αποστολής, λέγοντας αυτήν την ιστορία».
Σκηνοθεσία: Valerie Donzelli
Σενάριο: Valerie Donzelli, Audrey Diwan
Πρωταγωνιστούν: Virginie Efira, Melvil Poupaud, Dominique Reymond
Διάρκεια: 105’
Facebook
Twitter
Tumblr
RSS