«Η τύχη ευνοεί τους νεκρούς» ή τους αναγνώστες του;

Και πάνω που οι λάτρεις του αστυνομικού μυθιστορήματος πιστεύαμε ότι έχουμε διαβάσει όλα τα ατμοσφαιρικά αστυνομικά μυθιστορήματα της Αγκάθα Κρίστι, έρχονται οι εκδόσεις Bell μη μας αφήσουν παραπονούμενους. Η Αγκάθα δε ζει για να γράψει άλλο, αλλά η γραφή του Stephen Spotwood δε διαφέρει και πολύ… «Η τύχη ευνοεί τους νεκρούς», λοιπόν, είναι ο τίτλος του, η Νέα Υόρκη ο τόπος του και κάπου στα 1946 ο χρόνος του (περισσότερα για το βιβλίο δείτε εδώ).

Στη δεξίωση για τον εορτασμό του Halloween, η πλούσια χήρα Άμπιγκεϊλ Κόλινς καλεί μέντιουμ για πνευματιστική συνεδρία, ωστόσο λίγο αργότερα βρίσκεται δολοφονημένη από τη σφαίρα του μέντιουμ, μόνη σε ένα άδειο δωμάτιο το οποίο ήταν κλειδωμένο από μέσα. Η αστυνομία δε βγάζει άκρη και επιστρατεύεται η Λίλιαν Πέντεκοστ (ως άλλη Μις Μάρπλ ή μάλλον ως άλλος Ηρακλής Πουαρό, αφού συνοδεύεται από τη βοηθό της Γουίλοουτζιν Πάρκερ, το θηλυκό Χέιστινγκς).

Εξαιρετική αφήγηση, με εξαιρετική κορύφωση της αγωνίας, αλλά και ένα ανατρεπτικό φινάλε. Η Αμερική εκείνης της εποχής είναι πάντα συναρπαστική, οι ήρωες (όπως υποθέτετε και σεις) όλοι ύποπτοι, η βία μετριασμένη, αλλά το ενδιαφέρον αμείωτο.

«Οι ζωές των ανθρώπων μπορεί να είναι χτισμένες πάνω σε ιδανικά, αλλά το υπόλοιπο οικοδόμημα είναι φτιαγμένο από συμβιβασμούς».

Στα πολύ θετικά σημεία του βιβλίου προστίθεται και η αναφορά στην αρχή του βιβλίου όλων των πρωταγωνιστών με ένα μικρό βιογραφικό τους σημείωμα, ώστε ν΄ανατρέχει ο αναγνώστης κατά τη διάρκεια, όταν συναντά ένα όνομα και δε θυμάται για ποιον πρόκειται.

Περιμένουμε ήδη το επόμενο βιβλίο του διδύμου ντετεκτιβ, άλλωστε οι δυο κυρίες απέδειξαν ότι δε θα «κάτσουν εύκολα στ’ αυγά» τους…

Γ.Σ.

Σχόλια