
Τα φτερά και ο απέραντος ουρανός υποδηλώνουν ελευθερία. Είναι όμως πάντα έτσι τα πράγματα; Το πέταγμα είναι απελευθερωτικό ή μπορεί να είναι και εθιστικό, δέσμιο των παθών; Η νέα ποιητική συλλογή της Ναντίνας Κυριαζή «Πτήση Εθισμού» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μετρονόμος μας μεταφέρει στον ουρανό με φτερά, αλλά και αλυσίδες (περισσότερα για τη συλλογή δείτε εδώ).
Κυρία Κυριαζή, πείτε μας λίγα λόγια για τη νέα σας ποιητική συλλογή.
Η Πτήση Εθισμού δημιουργήθηκε από μια ενστικτώδη ανάγκη παρατήρησης και εσωτερικής καταγραφής του «ουρανού», τουλάχιστον αυτού που εμείς αντικρύζουμε. Μια απόπειρα σύνδεσης με τον κόσμο των πτήσεων, όπως βλέπει το ανθρώπινο μάτι τα πουλιά. Από την εξωτερική υφή του φτερώματος και των πούπουλων, της μαλακής αίσθησης και της ελαφρότητας, στην εσωτερική ανίχνευση των δικών μας προσπαθειών για εξύψωση.
Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σας φόβος;
Ο Φόβος! Υποθέτω, έχει να κάνει με τον φόβο του θανάτου. Τον κοιτώ και τον πλησιάζω για να τον γνωρίσω καλύτερα, μήπως και μπορέσω να τον κατανοήσω και να μπορούμε να συνυπάρχουμε χωρίς να ενοχλεί πια ο ένας τον άλλον.
«Η ελευθερία μοιάζει ή είναι εφικτή»;
Στο ποίημα μάλλον μοιάζει… είναι αυτή η ψευδής ελευθερία της δικής μας πτήσης, της ανθρώπινης που ισοδυναμεί μόνο με κατάκτηση. Και όπου μπαίνει η κτήση, για μένα ισοδυναμεί με πλαστή και εφήμερη επιτυχία. Όποιοι και όποιες διαβάσουν τη συλλογή ελπίζω να αναζητούν την αληθινή… αυτή που τελοσπάντων είναι εφικτή!
Τι είναι για εσάς δικαίωση;
Στις μέρες μας, η δικαιοσύνη.
«Ποια πίστη μας σώζει απ’ ό,τι έχουμε κάνει;»
Η πίστη που εφαρμόζεται στην καθημερινή συνειδητή επαφή με τον εαυτό και τον συνάνθρωπο. Σ’ αυτό που έχουμε μάθει να θεωρούμε δύσκολο, επειδή μας έμαθαν ότι είναι δύσκολο, ενώ είναι εφικτό. Τα πουλιά το έχουν, όλα τα πλάσματα το έχουν. Αποδοχή, συνύπαρξη, συμπαντική συνύπαρξη. Η πίστη αυτή είναι διαρκής άσκηση και η άσκηση τελειοποιεί. Όχι εμάς, τις πράξεις μας.
Καλοκαίρι ή χειμώνας;
Αν με ρωτούσατε μία δεκαετία πριν, θα σας έλεγα απερίφραστα καλοκαίρι. Νομίζω πια, στην τωρινή μου ωριμότητα, η επιλογή μιας εποχής δηλώνει για εμένα μια βαθιά άγνοια της συμπαντικής ισορροπίας. Θέλω πια τις εποχές να μου δίνονται και εγώ να τις δέχομαι απλόχερα.
Αγαπημένος προορισμός;
Ήπειρος! Γιατί κάθε φορά που επισκέπτομαι τα χωριά της, τα βουνά της, γεμίζω ουσία και χαρά που λείπει από τις πόλεις που έχουμε φτιάξει. Γιατί το νερό και τα δέντρα είναι φίλοι που δεν γνώρισα καλά ακόμη και έχουμε πολλά να λέμε στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις μας.
Ετοιμάζετε νέα δουλειά;
Ναι! Έχω στα σκαριά μια νέα ποιητική συλλογή και μιαν ακόμα συγγραφική απόπειρα που περιλαμβάνει έκδοση του μέχρι στιγμής στιχουργικού μου έργου. Αλλά έχουμε καιρό ακόμα… Προς το παρόν, η Πτήση Εθισμού βλέπει τον κόσμο από ψηλά, αλλά όχι αφ’ υψηλού!
Σας ευχαριστούμε πολύ!
Σας ευχαριστώ πολύ για τις ενδιαφέρουσες ερωτήσεις.

Facebook
Twitter
Tumblr
RSS