Συνεντεύξεις

Ο Κώστας Παπακωστόπουλος μας μιλά για την «Ιφιγένειά» του!

Ο Κώστας Παπακωστόπουλος μας μιλά για την «Ιφιγένειά» του!

Ο σκηνοθέτης και ιδρυτής του Ελληνογερμανικού Θεάτρου ξαναέρχεται στην Ελλάδα για μια μόνο βραδιά στις 13 Οκτωβρίου για να παρουσιάσει με ελληνικούς υπέρτιτλους την τραγωδία της Ιφιγένειας στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης (περισσότερα για την παράσταση δείτε εδώ).

Κύριε Παπακωστόπουλε, σας συναντάμε (ή μάλλον μας συναντάτε) ένα χρόνο μετά την Αντιγόνη. Πώς ανταποκρίθηκε το αθηναϊκό κοινό σε μία γερμανική παράσταση;

Πρέπει να πω ότι εγώ και οι συνεργάτες μου έχουμε τις καλύτερες αναμνήσεις από την τελευταία μας επίσκεψη στην Ελλάδα. Για εμένα προσωπικά ήταν μια ιδιαίτερη ικανοποίηση να βλέπω ένα κοινό που παρά την απόσταση που δημιουργεί η γλώσσα μπορούσε να συλλάβει αυτά που θέλαμε να του πούμε. Έτσι αυτή τη φορά χαιρόμαστε ακόμα πιο πολύ για τη φετινή μας παράσταση στην Αθήνα.

Υπήρξε κάποιο σχόλιο των Γερμανών πρωταγωνιστών για το κείμενο της Αντιγόνης ή την παράσταση που δόθηκε πέρυσι στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης που σας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση;

Οι Γερμανοί καλλιτέχνες τρέφουν ένα βαθύ σεβασμό για την Ελλάδα και τον πολιτισμό της. Έτσι νιώθουν ιδιαίτερη τιμή, όταν μπορούν να παίζουν μπροστά σε ελληνικό κοινό και ακόμα πιο πολύ, όταν το κοινό αυτό είναι τόσο θερμό, όσο ήταν πέρυσι το κοινό του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης.

Γιατί επιλέξατε για φέτος την «Ιφιγένεια»;

Η «Ιφιγένεια» αποτελεί το δεύτερο μέρος μιας τριλογίας με τίτλο «Πολυαγαπημένη Ύβρις» και θέμα την κρίση της Δημοκρατίας στην Ευρώπη σήμερα. Ο κύκλος ξεκίνησε με την «Αντιγόνη» το 2015 και συνεχίσθηκε πέρυσι με την «Ιφιγένεια», που έχει θέμα μια ιδιαίτερη πλευρά της κρίσης: τη στάση της Ευρώπης απέναντι στον ξένο – πρόσφυγα. Όταν αποφάσισα να ασχοληθώ με την «Ιφιγένεια» ήταν η εποχή, που χιλιάδες πρόσφυγες, ακούγοντας την πρόσκληση της Μέρκελ, περνούσαν τα σύνορα της Γερμανίας. Οι αντιδράσεις των Γερμανών πολιτών ήταν έντονες, οι αντιπαραθέσεις μεταξύ των κομμάτων μεγάλες, η κοινωνική συνοχή της χώρας κλυδωνιζόταν.

Υπάρχουν «Ιφιγένειες» σήμερα;

Φοβάμαι ότι όσο υπάρχουν άνθρωποι θα υπάρχουν και Ιφιγένειες.

Μιλήσατε με πολλούς πρόσφυγες κατά την κινηματογράφηση του ντοκουμέντου που αποτελεί μέρος της παράστασης. Πώς είναι η νέα τους ζωή, πόσο έτοιμοι είναι να αφομοιωθούν με τη νέα πατρίδα;

Η Γερμανία μετά την εμπειρία που απέκτησε από τα λάθη της σχετικά με την ένταξη των πρώτων μεταναστών στη χώρα τη δεκαετία του 60 και του 70, ακολουθεί με τους σημερινούς πρόσφυγες μια τελείως διαφορετική πολιτική. Τους δίνει άμεσα τη δυνατότητα να μάθουν γρήγορα τη γερμανική γλώσσα, και να έρθουν σε επικοινωνία με τον γερμανικό πολιτισμό, έτσι ώστε να μπουν σύντομα στην αγορά εργασίας. Απ’ την άλλη πλευρά οι πρόσφυγες διψούν να μπουν γρήγορα στην αγορά εργασίας και να αυτονομηθούν οικονομικά.

Ένα σχόλιο για τις πρόσφατες γερμανικές εκλογές;

Οι εκλογές αυτές έδειξαν ότι στη Γερμανία, όπως και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, αυτή τη στιγμή η δημοκρατία και τα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας περνάνε μια μεγάλη κρίση, αδυνατούν να πείσουν τους πολίτες της, δίνοντας έτσι εύφορο έδαφος σε ακροδεξιά κόμματα, όπως η AFD, να ψαρέψουν πιο εύκολα δυσαρεστημένους ψηφοφόρους.

Η «Ιφιγένεια» αποτελεί το δεύτερο μέρος μιας τριλογίας με τίτλο «Πολυαγαπημένη Ύβρις». Ποιο θα είναι το τρίτο έργο;

Η τριλογία μας θα κλείσει φέτος με το νέο μου έργο «Eurexit», ένα θεατρικό πείραμα, εμπνευσμένο από την τραγωδία του Αισχύλου «Αγαμέμνων», που θα έχει πρεμιέρα τον Νοέμβριο στη Κολωνία.

Ευχαριστούμε πολύ!

Συνεντεύξεις

Περισσοτερα στην κατηγορια Συνεντεύξεις

Copyright © 2015-2016 Clevernews