Βασιλική Λαμπίρη: «Μου κάνει καλό να εστιάζω στο εδώ και τώρα, στα μικρά, στα απλά, στα καθημερινά»

«Έρχομαι από τη θάλασσα» είναι ο τίτλος της νέας ποιητικής συλλογής της Βασιλικής Λαμπίρη που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μετρονόμος (περισσότερα δείτε εδώ).

Αφιερωμένη στη γυναίκα, τη γενέτειρα, άλλωστε και η θάλασσα είναι μία εξ αυτών, η συλλογή βάζει στη θέση που της αξίζει το δομικό υλικό της ζωής και του φωτός.

Κυρία Λαμπίρη, πείτε μας λίγα λόγια για τη νέα σας συλλογή.

Το  ‘’Έρχομαι από τη θάλασσα’’ είναι το τρίτο μου βιβλίο και είναι αφιερωμένο στη Γυναίκα, και πιο συγκεκριμένα στη Θηλυκή πλευρά, κι αυτό δεν είναι θέμα φύλου.  Αντιπροσωπεύει την αποδοχή, την κατανόηση, την τρυφερότητα, τη γέννα, τη συμπόνια, το βασίλειο των συναισθημάτων, που βρίσκονται μέσα σε κάθε άνθρωπο. Το θέμα είναι κατά πόσο τα καλλιεργούμε ή όχι. Θεωρώ ότι όλα αυτά τα ‘’μητρικά’’ στοιχεία προστατεύουν, συνέχουν και διασώζουν εμάς και τους άλλους. Αποτελούν τα βασικά χαρακτηριστικά της ανθρώπινης φυλής. Ουσιαστικά, τα ποιήματα σε αυτήν εδώ τη συλλογή μου είναι ένα κάλεσμα για ερωτήματα και αναζήτηση νοήματος. Κατά την άποψή μου, μια ζωή που είναι έμπλεη νοήματος σημαίνει ότι είναι μια ζωή που συνδέεται με την Πηγή της.      

Υπάρχουν λόγια που διαλέξατε να πείτε ή να μην πείτε;

Όταν δημιουργώ, αφήνω τον εαυτό μου ελεύθερο, βουτάω στη θάλασσα των λέξεων και των εικόνων και αλιεύω. Στη συνέχεια, τα λόγια που διαλέγω να πω έχουν σκοπό την εγγύτητα και το μοίρασμα με τους αναγνώστες. Ακόμα και ένας αναγνώστης, μία ψυχή, να συνδεθεί με την ποίηση, είναι μια πολύ σημαντική αλληλεπίδραση, είναι κάτι ιερό για μένα.  

Ποια λέξη θα μπορούσε να σας πονέσει περισσότερο;

Η λέξη «αναλώσιμος».

Αν δηλαδή κάποιος μου έλεγε ότι είμαστε αναλώσιμοι κι ότι δεν έχει καμία αξία η ανθρώπινη ζωή, η δημιουργικότητα, η τέχνη, η θεραπεία, η ύπαρξη της φύσης, η ζωή των δέντρων, των λουλουδιών, των ζώων και κάθε έμβιου όντος πάνω στον πλανήτη μας. Οπότε ας πάρει τα κλειδιά η τεχνητή νοημοσύνη. Πιστεύω ότι κάτι τέτοιο ισοδυναμεί με καταστροφή και το απεύχομαι.

Σε τι θα λέγατε τα μεγάλα «ΝΑΙ» και «ΟΧΙ»;

Λέω ναι στη ζωή, στο θαύμα της ζωής που πλέουμε μέσα του, διότι είναι ένα δώρο με συγκεκριμένο χρονικό όριο.

Λέω ναι στην ποίηση, στον έρωτα, στην ελευθερία,  στους κοινωνικούς αγώνες, γιατί αυτά συνιστούν την αληθινή ζωή και όχι απλά την επιβίωση. Αν δεν ενώσουμε όλοι μαζί τις ψυχές μας και τις φωνές μας, το άδικο δεν σταματάει από αυτούς που το διαπράττουν ανερυθρίαστα και παριστάνουν ότι μας σώζουν κιόλας .

Λέω όχι στο μίσος, στο φθόνο και στον πόλεμο.

Λέω όχι στo φασισμό, στην έλλειψη φαντασίας και έμπνευσης.

Ποιον είναι το πρώτο πράγμα που «βλέπετε» κάθε βράδυ όταν κλείνετε τα μάτια;

Οραματίζομαι έναν νέο κόσμο, λιγότερο υλιστικό και κυνικό, και περισσότερο συμπεριληπτικό και με σεβασμό προς τη φύση. Ονειρεύομαι μια γενναία στροφή όλων μας στη θεραπεία, στην ποίηση, στην τέχνη, στη συλλογικότητα, στην αλληλεγγύη και στην πνευματικότητα.

«Πού πηγαίνετε όταν νιώθετε απίστευτη μοναξιά»;

Πηγαίνω εντός και ξεκινάω να δημιουργώ, να γράφω, να ζωγραφίζω. Επίσης, βρίσκω καταφύγιο στο διάβασμα, στα ποιήματα, στη μουσική, στο σινεμά, στο θέατρο. Μου κάνει καλό να εστιάζω στο εδώ και τώρα, στα μικρά, στα απλά, στα καθημερινά. Ένας ζεστός καφές, το περπάτημα στη φύση, στον ήλιο, είτε στο δάσος, είτε στη θάλασσα. Μια συζήτηση, ένα καλοσυνάτο βλέμμα και μια ζεστή αγκαλιά με τα αγαπημένα μου πρόσωπα.

Ετοιμάζετε νέα δουλειά;

Ναι, ετοιμάζω την τέταρτη ποιητική συλλογή μου, καινούργια τραγούδια με τους συνθέτες μου και μια έκθεση ζωγραφικής!

Σας ευχαριστούμε πολύ!

Εγώ σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση και την συνέντευξη στον ιστότοπό σας!