Αλέξανδρος Καψοκόλης: «Λίγοι άνθρωποι έχουν τη διάθεση να γίνουν καλύτεροι»

Διαβάζοντας το νέο βιβλίο του Αλέξανδρου Καψοκόλη «Το Άβατο- Η Ματωμένη γη» που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Βακχικόν, τρομάζεις με το πόσο οικεία σου φαίνεται η ιστορία (περισσότερα για το βιβλίο δείτε εδώ). Βρισκόμαστε στο μέλλον, ο υπερπληθυσμός είναι το μείζον θέμα των εννέα ηγετών των ισχυρότερων χωρών του κόσμου και η προσπάθεια για την αντιμετώπισή του οδηγεί στην καταστροφή της ανθρωπότητας. Όσοι επέζησαν προσπαθούν να επιβιώσουν σε μία περιοχή «Το Άβατο», που δεν έχει μολυνθεί ακόμα. Θα τα καταφέρουν;

Κύριε Καψοκόλη, πείτε μας λίγα λόγια για το νέο σας βιβλίο.

«Το Άβατο» είναι ο κόσμος που υπήρξε μέσα μου και θέλησα κάποια στιγμή της ζωής μου να τον εκφράσω αποτυπώνοντας τον στο χαρτί. Αυτό που βγήκε, αυτό που εξελίχθηκε ήταν κάτι απρόσμενο, αναπάντεχο, που κι εγώ ο ίδιος δεν είχα φανταστεί. Κάθε σελίδα ήταν κάτι κανούριο για μένα. Όποιος διαβάζει το βιβλίο συνδέεται με τους ήρωες, παλεύει μαζί τους και προσπαθεί να μπει στο Άβατο. Επίσης γεννιέται η έντονη επιθυμία να δεις τη συνέχεια είτε βρίσκεσαι στη μέση είτε στο τέλος. Αυτό είναι το βιβλίο και πραγματικά ελπίζω οι αναγνώστες να δουν ό,τι είδα κι εγώ γράφοντάς το και έπειτα διαβάζοντάς το.

Είναι τρομακτικά επίκαιρο, η συγγραφή του έγινε με αφορμή την εξάπλωση του Κορονοϊού ή πρόκειται για σύμπτωση;

Όπως έχω ξαναπεί, ξεκίνησα τη συγγραφή του βιβλίο το 2009 και τελείωσα το 2012. Επρόκειτο να κυκλοφορήσει ένα μήνα πριν την πανδημία, αλλά για κάποιους λόγους που επίσης έχω αναφέρει, δεν έγινε αυτό και τελικά αρχές Δεκεμβρίου, πάνω στο δεύτερο κύμα ουσιαστικά, το βιβλίο κυκλοφόρησε. Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, δεν έχει καμία σχέση με τον κορονοϊό, δεν εμπνεύστηκα από τον κορονοϊό. Θεός φυλάξει “Το Άβατο” είναι η χειρότερη εκδοχή μιας πανδημίας, αν και πολλά στοιχεία του βιβλίου όντως δείχνουν μία ταύτιση με αυτά που συμβαίνουν σήμερα. Ελπίζω να μη χειροτερέψει η κατάσταση και “το Άβατο” να μη γίνει το ευαγγέλιο των πανδημιών.

Πόσο πιστεύετε ότι θα κρατήσει το δικό μας «Άβατο»;

Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να το γνωρίζω αυτό. Ελπίζω να μη κρατήσει πολύ ακόμα, γιατί δεν είναι το θέμα αν έχουμε κλειστεί μέσα ή αν έχουμε “στερηθεί” αγαθά που πριν τον Κορονοϊό τα θεωρούσαμε δεδομένα. Το θέμα είναι ότι η όλη κατάσταση με το Άβατο που ζούμε θα οδηγήσει πάρα πολλούς ανθρώπους σε μια οικονομική καταστροφή και δεν ξέρω κατά πόσο θα μπορέσουν να ξεφύγουν από αυτή. Ελπίζω να κρατήσει όσο πρέπει για το καλό μας και όχι όσο πρέπει για το κραχ μας.

Ποιες πιστεύετε ότι θα είναι οι παρενέργειες της καραντίνας που βιώνουμε;

Έχω ακούσει πολλές φορές να λένε ότι η καραντίνα και ο κορονοϊός θα μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους, ότι θα νοιαζόμαστε ο ένας για τον άλλον περισσότερο, ότι θα προσέχουμε περισσότερο. Νομίζω αυτά είναι τα ιδεατά, αυτά θα θέλαμε να είναι τα αποτελέσματα της καραντίνας. Στην πραγματικότητα το αποτελέσματα της καραντίνας είναι ο φόβος, ο φόβος να μιλήσουμε, ο φόβος να εμπιστευτούμε, ο φόβος να ζήσουμε. Δεν ξέρω αν θα βγούμε καλύτεροι, νομίζω ότι θα βγούμε εχθρικοί, αγενείς, φοβικοί και περισσότερο εγωιστές από ποτέ.

Ποιο θα είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνετε μόλις τελειώσει αυτή η περίοδος της καραντίνας;

Μου έχει λείψει να πάω σινεμά, μου έχουν λείψει τα απλά πράγματα, ένα σινεμά πιστεύω. Ουσιαστικά δεν έχω ζήσει καραντίνα λόγω της δουλειάς μου και λόγω του ότι έχω το παιδί μου, το σκυλί μου, που το βγάζω βόλτες. Αν πραγματικά κάτι μου έχει λείψει είναι πράγματι ένα σινεμά. Ίσως δεν ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που ένιωσαν περιορισμένοι. Θεωρώ ότι προσαρμόζομαι στις καταστάσεις πολύ εύκολα και γρήγορα.

“Έτσι με εκπαίδευσαν να συμπεριφέρομαι”. Πιστεύετε στην αλλαγή του χαρακτήρα και της συμπεριφοράς του ανθρώπου;

Αυτό είναι ένα κομμάτι από μια σκηνή στην οποία πρωταγωνιστεί ο Στρατηγός Στάφορντ και προσπαθεί να δικαιολογηθεί για μια πράξη που έκανε. Πιστεύω πως πραγματικά οι άνθρωποι συμπεριφέρονται με τον τρόπο που έχουν “εκπαιδευτεί” στο σπίτι και στο σχολείο. Για αυτό είναι πολύ σημαντική η εκπαίδευση που θα λάβουν από μικρή ηλικία. Δεν πιστεύω τόσο στις αλλαγές. Ο πυρήνας του χαρακτήρα του ανθρώπου παραμένει ίδιος. Πιστεύω όμως πάρα πολύ στη βελτίωση. Επίσης σημαντικό ρόλο παίζει ένα κίνητρο, όποιο κι αν είναι αυτό. Ένας άνθρωπος μπορεί να οδηγηθεί προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο αναλόγως τί έχει να αντιμετωπίσει και ποιον έχει δίπλα του. Λίγοι άνθρωποι, θεωρώ, επιτυγχάνουν στο κομμάτι της βελτίωσης μόνοι τους, λίγοι άνθρωποι έχουν αυτογνωσία, λίγοι άνθρωποι έχουν τη διάθεση να γίνουν καλύτεροι.

“Ότι χαρίζεται δεν αξίζει και εύκολα χάνεται”. Σας έχει χαριστεί κάτι που δεν εκτιμήσατε όσο θα έπρεπε;

Και πάλι αυτό ανήκει στον λόγο του Στρατηγού Στάφορντ προς τους στρατιώτες του. Γενικά στη ζωή μου δεν μου χαρίστηκαν πράγματα, πάντα πάλευα και έδινα τον καλύτερο μου εαυτό για να τα κερδίσω, για να τα αποκτήσω. Ήμουν πάρα πολύ ανταγωνιστικός ,αλλά πάντα παλεύοντας στα πλαίσια των κανόνων και των όρων του παιχνιδιού. Πάντα σκεπτόμενος την ευγενή άμιλλά. Αν κάτι με χαρακτήριζε ήταν το πείσμα. Πάντα έπεφτα και πάντα σηκωνόμουν, δεν περίμενα κανέναν να με σηκώσει γιατί δεν είχα κανέναν να το κάνει αυτό. Βασιζόμουν πάρα πολύ σε μένα, στο μυαλό μου, στα πόδια και στα χέρια μου γιατί στο τέλος της ημέρας όταν κοιταζόμουν στον καθρέφτη, έγω ήμουν, μόνος μου, ο Αλέξανδρος και όταν ξάπλωνα πάλι το ίδιο… έτρεμαν τα χέρια μου από την κούραση των προπονήσεων κι όμως συνέχιζα και φυσικά είχα προσπαθήσει πολλές φορές για πράγματα που δεν έβγαιναν, δεν έπαιρνα τη δικαίωση που ήθελα. Αλλά δε σταματούσα, το πείσμα με οδηγούσε στο ότι θα τα καταφέρω, στο ότι θα αποδείξω… Από μικρό παιδί έπρεπε να αποδείξω ότι ήμουν πολύ καλός στο πόλο, να ξεπεράσω τους μεγαλύτερους μου και το έκανα. Έπρεπε να αποδείξω ότι άξιζε να είμαι στην εθνική ομάδα και το έκανα, άξιζα να τελειώσω την Ιατρική και το έκανα, έπρεπε να παλέψω αργότερα στην ειδικότητα και το έκανα. Η ζωή είναι μία ατελείωτη πάλη και χαίρομαι που δεν μου έχουν χαριστεί πράγματα. Ξέρω πάρα πολύ καλά ότι κι αν όλα τα χάσω θα μπορέσω να ξεκινήσω από το μηδέν γιατί έχω μάθει να παλεύω από μικρός.

Ετοιμάζετε νέο βιβλίο;

Το επόμενο μου βιβλίο λέγεται “Τα Βασίλεια – Τζαχάουντ” και είναι ήδη έτοιμο, θα κυκλοφορήσει του χρόνου τα Χριστούγεννα. Είναι ένα βιβλίο που ξεκίνησα το 2015 και ολοκλήρωσα το 2020. Για τουλάχιστον 2 χρόνια το είχα αφήσει, το βιβλίο το ίδιο δε με άφηνε να δω τη συνέχεια. Αναγκάστηκα να φύγω, να πάω κάπου μόνος εντελώς για να συνεχίσω το γράψιμο. Η πλοκή του είναι έντονη, μας μεταφέρει σε μια φανταστική εποχή των βασιλείων, των ιπποτών, των πειρατών και των τοξοτών. Τα βιβλία και οι ταινίες εποχής είναι σίγουρα αγαπημένο μου θέμα και χαίρομαι που θα είναι το αδερφάκι του Άβατου, έχει την ίδια ένταση. Οι αναγνώστες θα βρεθούν στην εποχή των Βασιλείων όπου βρέθηκα και εγώ αμέτρητες φορές γράφοντας και η αλήθεια είναι ότι δεν ήθελα να επιστρέψω πίσω στην πραγματικότητα. Θα ακολουθήσουν “Οι Χρονιές” για τις οποίες όμως θα μιλήσουμε μία άλλη φορά.

Σάς ευχαριστούμε πολύ!

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη και για τις υπέροχες ερωτήσεις σας.

Σχόλια