Στο «Hotel Marina», την παράσταση που ανεβαίνει για δεύτερη χρονιά και για λίγες παραστάσεις ακόμα στο Μικρό Γκλόρια, συναντήσαμε το Γεράσιμο Μιχελή, ο οποίος, εκτός από πρωταγωνιστής, ανήκει και στο συγγραφικό τρίδυμο του έργου, μαζί με τους Ιερώνυμο Πολλάτο και Σέβη Ματσακίδου (περισσότερα για την παράσταση δείτε εδώ).
Κύριε Μιχελή, πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση «Hotel Marina» που ανεβαίνει για δεύτερη χρονιά, φέτος στο Μικρό Γκλόρια.
Το Hotel Marina είναι ένα σύγχρονο έργο με έξι διαφορετικές ιστορίες καθημερινών ανθρώπων, που συναντιούνται στο λόμπι, στους διαδρόμους και στα δωμάτια ενός πρόσφατα ανακαινισμένου ξενοδοχείου. Αυτό το ξενοδοχείο έχει παρελθόν δεκαπέντε χρόνων. Κάποιοι ήρωες αναμετρώνται με το παρελθόν και το παρόν του ξενοδοχείου. Υπάρχουν υστικά και ψέματα. Τραύματα και πληγές που γυρεύουν να επουλωθούν. Το κείμενο προέκυψε από συνεντεύξεις απλών ανθρώπων που μας άνοιξαν την σκέψη και την καρδιά τους. Όλων των ηρώων η ζωή, ενώ φαίνονται τόσο διαφορετικοί, στροβιλίζεται γύρω από τα ίδια θέματα. Απόλυτη αποδοχή κι αγάπη. Υπάρχουν όρια σε αυτά τα θέματα; Η παράστασή μας λοιπόν, με συμπυκνωμένη απλότητα και δύναμη, επιδιώκει να αφηγηθεί την αλήθεια αυτών των ηρώων. Κι οι θεατές, είναι σχεδόν απίθανο, να μην την αναγνωρίσουν.
Ο ήρωας που υποδύεστε κρατά για μεγάλο χρονικό διάστημα ένα μυστικό ζωής. Θα φερόσασταν αντιστοίχως στη ζωή σας;
Μια σχέση για να έχει διάρκεια στον χρόνο προϋποθέτει εμπιστοσύνη. Αν η πίστη στην σχέση είναι εμπιστοσύνη, τότε η αγάπη είναι το κορύφωμα της εμπιστοσύνης. Αν όμως χαθεί, κλονιστεί η εμπιστοσύνη, τότε δύσκολα ξανααποκτιέται. Δεν μπορείς λοιπόν να κρατάς μυστικά ή ψέμματα από το σύντροφό σου. Αν θες να ‘χεις μια δυνατή , ειλικρινή κι ισότιμη σχέση. Καμία αδυναμία ή συναισθηματική αναπηρία δεν μπορεί να δικαιολογήσει την εξαπάτηση του άλλου. Στο θέατρο όμως και στην λογοτεχνία υπάρχουν ακραία αισθήματα και πράξεις που κάνουν τους ήρωες ενδιαφέροντες, τραγικούς και γοητευτικούς.
Εσείς πόσο εύκολα και συχνά λέτε «σ’ αγαπώ»;
Το σ΄αγαπώ, ζητά αποδέκτη, σχέση. Βιωματική εμπειρία δηλαδή. Μέσα στη σχέση έχεις την δυνατότητα να το πεις και να το εννοείς. Μια , δυο …, άπειρες φορές ή και καμία! Αγάπησα δυνατά στη ζωή μου όντας σε μία μακροχρόνια σχέση. Το σ΄αγαπώ όταν το ένιωθα το έλεγα και ήταν εκκωφαντικό. Από αυτή τη σχέση έμαθα πως αξίζει να το λες. Αυτό ενώνει τους ανθρώπους, ζεσταίνει την καρδιά τους.
Υπάρχει ήρωας που θα θέλατε να υποδυθείτε;
Τα τελευταία χρόνια πιάνω τον εαυτό μου να ενδιαφέρεται περισσότερο για ανακουφιστικές συνεργασίες. Λιγότερο με απασχολεί ποιον ρόλο θα παίξω. Τί να τον κάνεις τον καλό το ρόλο χωρίς σκηνοθετικό όραμα και χωρίς αμοιβή; Το θέατρο είναι συλλογική υπόθεση καλλιτεχνικής αναζήτησης, αλλά και επάγγελμα από το οποίο ζεις! Με έλκει λοιπόν περισσότερο το ενδεχόμενο να συνεργάζομαι με καλούς συναδέλφους που αγαπούν το θέατρο, όπως και γω, που έχουν όρεξη και πίστη για δουλειά , που νοιάζονται για το μαζί, για την πορεία του θεάτρου. Που θέλουν συγκεντρωμένα, φιλότιμα κι απερίσπαστα , να εργασθούν!
Ετοιμάζετε νέα δουλειά;
Έχω ξεκινήσει πρόβες για το ”Τριαντάφυλλο στο στήθος” του Τένεσι Ουίλιαμς, σε σκηνοθεσία Λευτέρη Γιοβανίδη. Έχω αναλάβει τον ρόλο του Αλβάρο Μαντζακαβάλλο. Η παράσταση θα παιχτεί , αρχικά στο ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης, 23 / 11 η πρεμιέρα μας και μετά για λίγες παραστάσεις στο Θέατρο Τέχνης της οδού Πεσματζόγλου. Μετά το τριαντάφυλλο, θα ξανασυναντηθώ ύστερα από πολλά χρόνια, με την αγαπημένη Ελένη Ράντου. Θα αντικαταστήσω το Μάξιμο Μουμούρη και θα ακολουθήσω την περιοδεία της επιτυχημένης της παράστασης “Τζάσμιν”!
Ευχαριστούμε πολύ!
Facebook
Twitter
Tumblr
RSS