Νατάσα Παπανδρέου: «Θέλω να βρίσκω καταφύγιο στη φύση»

Ένας συγκλονιστικός και πάρα πολύ επίκαιρος μονόλογος, που θα θύμιζε ανάγνωση ημερολογίου ή μια de profundis εξομολόγηση, είναι η νέα παράσταση «Ιώ – Εκείνη», την οποία σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί η Νατάσα Παπανδρέου (περισσότερα δείτε εδώ).

Κυρία Παπανδρέου, πείτε μας λίγα λόγια για το έργο που ανεβάζετε. Ποιος είναι κατά τη γνώμη ο κύριος λόγος ενδοοικογενειακής κακοποίησης και βιαιοπραγίας έναντι των γυναικών;

To έργο είναι ένας μονόλογος μίας γυναίκας που με αφορμή, μια δημόσια ομιλία σε ένα θεσμό, ξεδιπλώνει τα ημερολόγια και τις μνήμες της, την καθημερινότητά της. Στην πορεία του έργου καταλαβαίνουμε ότι η γυναίκα αυτή έχει κάτι το αλλόκοτο… απόρροια του γεγονότος ότι έχει υπάρξει θύμα έκφυλης βίας. Στη συνέχεια βλέπουμε πώς το διαχειρίζεται όλο αυτό.

Κατά τη γνώμη μου ο κύριος λόγος κακοποίησης και βίας έναντι των γυναικών και όχι μόνο των γυναικών, αλλά και όλων αυτών που ονομάζει η κοινωνία «περιθωριοποιημένους», αυτούς που έχουν διαφορετική σεξουαλικότητα από τους ετεροφυλόφυλους, είναι η πατριαρχία. Η κυρίαρχη γνώμη ότι «Είμαι άντρας άρα έχω την εξουσία, είμαι αυτός που δε δέχομαι να με αμφισβητούν, να με απορρίπτουν, έχω τη σωματική δύναμη, την αντίληψη, χαίρω εκτίμηση από τους ανωτέρους μου, και είμαι αυτός που πιο εύκολα θα ανελιχθεί στη δουλειά του, δεν κλαίω…κα πολλά». Αυτή η ριζωμένη πεποίθηση της κοινωνίας μεγαλώνει άντρες με μεγάλη καταπίεση μέσα τους που αδυνατούν να συνδεθούν ισότιμα με τον άνθρωπο που έχουν απέναντι τους και η εσωτερική καταπίεση, μοιραία, οδηγεί στη βία.

Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να κρατήσετε για πάντα στη μνήμη σας ή να ξεχάσετε για πάντα;

Κρατώ όλες τις μνήμες από τη γιαγιά μου. Από τη μυρωδιά του φαγητού της και τον ήχο της σκούπας το πρωί πριν ξυπνήσω μέχρι τις βόλτες και τις συζητήσεις μας. Ήταν ένας άνθρωπος αρκετά μπροστά από την εποχή του που μου έδωσε απεριόριστη αγάπη.

Τι θεωρείτε αφετηρία στη ζωή σας;

Την αγάπη. Τι άλλο;

Ποιος είναι ο αγαπημένος σας προορισμός;

Έχω βρει, και ψάχνω κάθε φορά, θάλασσες και βουνά, που να είναι ήσυχα, απόμερα, να μην τα ξέρει πολύς κόσμος, εντός ή εκτός Αττικής. Θέλω να βρίσκω καταφύγιο στη φύση. Ηρεμώ.

Υπάρχει κάποιος ρόλος που θέλετε να ερμηνεύσετε και δεν έχει προκύψει ακόμα;

Υπάρχουν διάφοροι ρόλοι. Αγαπώ ηρωίδες του Τένεσι Ουίλιαμς, του Τσέχωφ, του Σαίξπηρ, αλλά νιώθω ότι πιο πολύ με ενδιαφέρει το πλαίσιο στο οποίο θα βρεθώ (ο σκηνοθέτης, το θέατρο, οι συντελεστές…) παρά αυτό καθ’ αυτό να συναντηθώ με αυτούς τους ρόλους επί σκηνής.

Ετοιμάζετε νέα δουλειά;

Παίζω παράλληλα στην παράσταση «Πίσσα και πούπουλα» στο Arroyo και μεταφράζω ένα έργο για το οποίο βρίσκομαι σε συζητήσεις.

Ευχαριστούμε πολύ!