Διαβάζοντας το νέο βιβλίο του Αλέξανδρου Ζάκκα «Μακάβριος Χορός» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Anubis συνειδητοποιεί κανείς πόσο κοντά είναι η δυστοπία στην πραγματικότητα. Κεντρική ιστορία ένα γνώριμο θέμα στη σύγχρονη Ελλάδα, η οικονομική κρίση και η αντιμετώπιση της κοινωνικής διαφθοράς. Πλέον αντιμετωπίζεται με τη λειτουργία ενός οικουμενικού συστήματος συναλλαγών, το οποίο όμως τίθεται περιέργως εκτός λειτουργίας και εκεί αρχίζουν όλα… (περισσότερα για το βιβλίο δείτε εδώ)
Κύριε Ζάκκα, πείτε μας λίγα λόγια για το «Μακάβριο Χορό».
Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα εναλλακτικής ιστορίας. Χρονικό σημείο αναφοράς το 2013, εποχή της κρίσης, όταν και εισήχθη παγκοσμίως το νέο σύστημα χρηματοοικονομικών συναλλαγών. Οι πρωταγωνιστές κινούμενοι μεταξύ Ελλάδας, Ουάσιγκτον και Βρυξελλών προσπαθούν να ανακαλύψουν αν υπάρχει κάτι το σκοτεινό πίσω από την αναπάντεχη δυσλειτουργία του. Φυσικά, η πορεία τους είναι γεμάτη από ανατροπές, εκπλήξεις και δοκιμασίες τόσο σε πρακτικό όσο και σε ανθρώπινο επίπεδο. Παράλληλα όμως με τη δράση τους, ο αναγνώστης παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τον αντίκτυπο του προβλήματος στις κοινωνίες, όπου ο αγώνας για επιβίωση τον μεταφέρει σε μακρινές εποχές που κανείς δεν περίμενε πως θα ξαναζούσε ποτέ ο αναπτυγμένος κόσμος.
Γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο; Πόσο μακάβριος μπορεί να είναι ένας χορός;
Ο τίτλος επιλέχτηκε για να περιγράψει την άδηλη πραγματικότητα που μπορεί να κρύβεται πίσω από τα φαινόμενα. Το παρασκήνιο που μπορεί να κινεί ουσιαστικά τα νήματα και να μετατρέπει μία κατά τ’ άλλα ονειρεμένη συνθήκη σε πραγματικό εφιάλτη. Κι ο χορός από εκδήλωση χαράς και διασκέδασης να συμβολίζει την απαρχή μιας απερίγραπτης δυστοπίας.
Θα ήταν παγκόσμια λύση ένα οικουμενικό σύστημα συναλλαγών;
Πιστεύω πως όλα τα προβλήματα, είτε σε προσωπικό είτε σε εθνικό είτε σε παγκόσμιο επίπεδο, έχουν να κάνουν με τη στρατηγική που επιλέγεται κάθε φορά. Το όποιο σύστημα συναλλαγών είναι απλώς το εργαλείο. Εάν υπάρχει η πολιτική βούληση, τα προβλήματα μπορούν να επιλύονται, ακόμη κι αν χρειαστεί κάποιος χρόνος ως προς αυτό. Φυσικά, όσο περισσότερο αυτοματοποιημένες είναι οι συναλλαγές και όσο μικρότερος ο ανθρώπινος παράγοντας στη διαχείρισή τους τόσο πιο αξιόπιστες και αντικειμενικές θα είναι, χωρίς αυτό να σημαίνει πως θα εκλείψουν ποτέ οι διάφορες θεωρίες συνωμοσίας.
Θα λέγαμε ότι η ιστορία είναι κάπως επίκαιρη λόγω της προεκλογικής περιόδου. Ως πότε πιστεύετε ότι η Ελλάδα θα κουβαλάει τις μνήμες της οικονομικής κρίσης;
Πράγματι η χώρα μας βίωσε τα τελευταία χρόνια πολύ δυσάρεστες καταστάσεις, οι οποίες για τους σημερινούς μεσήλικες, αλλά και τους νεαρότερους υπήρξαν πρωτόγνωρες. Πιστεύω πως μόνο ο χρόνος μπορεί να γιατρέψει τις πληγές που άφησε η οικονομική κρίση στις ψυχές των ανθρώπων, με την προϋπόθεση βέβαια ότι θα γίνουν γρήγορα βήματα προς τα μπρος και θα ανακάμψει δυναμικά η Ελλάδα. Κι αυτό είναι κάτι που θέλει δουλειά, σύμπνοια και απαλλαγή από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος.
Τι θεωρείτε «πίστη»; Υπάρχει κάτι στο οποίο να είστε πιστός;
Θα έλεγα πως πρόκειται για την κινητήρια δύναμη των ανθρώπων. Είναι αυτό που σου δίνει τη δύναμη να συνεχίσεις όταν θες να τα παρατήσεις και να ανταπεξέλθεις σε δυσκολίες και προβλήματα εκεί που κανονικά θα λύγιζες. Μπορεί να είναι ο θεός, μια ιδέα, ένα πρόσωπο, μια ομάδα, ένα τοτέμ. Δεν έχει σημασία. Αρκεί να μπορεί να σε εμπνεύσει και φυσικά να μην κινείται στα όρια της εγκληματικότητας και στην καλλιέργεια μίσους εις βάρος άλλων ανθρώπων. Εγώ θα έλεγα πως είμαι πιστός, ή τουλάχιστον προσπαθώ να είμαι, στην ιδέα που έχω πλέον εδώ και χρόνια αποδεχτεί, πως κάθε στιγμή ζούμε το μυαλό μας, που σημαίνει πως είναι στο χέρι μας να το κάνουμε ν’ ακολουθεί εκείνο τις βουλές μας κι όχι τ’ αντίθετο. Με άλλα λόγια ζούμε τις προβολές του μυαλού μας στα πρόσωπα και τις καταστάσεις και είναι μέχρι να το κατανοήσουμε σε βάθος που θα συνεχίσουμε να τυραννιόμαστε στην καθημερινότητα.
Η δυστυχία ή η ευτυχία του ανθρώπου κατά τη γνώμη σας έγκειται στη συνειδητότητά του;
Απολύτως. Μόλις ανακαλύψει ο άνθρωπος τη φθαρτότητα της ζωής και το εφήμερο των πάντων, εισέρχεται στην ιδέα του θανάτου και μαζί στην επίγευση της δυστυχίας. Πόσες φορές δεν έχουμε όλοι μας μακαρίσει κάποιον σκύλο ή γάτα, έτσι όπως τα βλέπουμε ανέμελα να χουζουρεύουν δίχως καμία σκοτούρα για το αύριο!
Ετοιμάζετε νέα δουλειά;
Ναι. Πρόκειται για ένα αστυνομικό-φανταστικό μυθιστόρημα το οποίο εκτυλίσσεται σε μία μονή, όπου έχει καταφύγει κάποιος λαϊκός προκειμένου να ξεφύγει από τον εφιάλτη που τον κατατρέχει επί πολλούς μήνες. Βρίσκομαι στο στάδιο της τελικής επεξεργασίας.
Ευχαριστούμε πολύ!
Facebook
Twitter
Tumblr
RSS