Αιμιλιάννα Καφαντάρη: «Θέλω να υποστηρίξω την οικουμενικότητα της τέχνης»

Αν και «Το Μαζί και το Χώρια» (περισσότερα για το βιβλίο δείτε εδώ) που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν είναι η πρώτη της ποιητική συλλογή, ήδη έχει έχει αποσπάσει το 1ο Τιμητικό Βραβείο Ερωτικής Ποίησης 2021 και το Βραβείο Σαπφώ στον 7ο Παγκόσμιο Διαγωνισμό Ποίησης «Κ.Π. Καβάφης» 2021 της International Art Academy. Ο λόγος για την Αιμιλιάννα Καφαντάρη, που στο προσωπικό της blog “Emilianna’s Thoughts” μπορείτε να βρείτε πολύ ενδιαφέροντα θέματα.

Κυρία Καφαντάρη, πείτε μας λίγα λόγια για τη νέα σας συλλογή «Το Μαζί και το Χώρια».

Η έμπνευση για τη δημιουργία της συλλογής «Το Μαζί και το Χώρια» προέκυψε από την βιογραφία μίας γυναίκας, η οποία έδωσε η ίδια τέλος στην ζωή της.

Δεν είναι χαρμόσυνο το περιεχόμενο, αλλά σίγουρα βουτάει στον ωκεανό της ανιδιοτέλειας που επιβάλλεται να διαθέτει όποιος τολμάει να λέει “Σ’αγαπώ”.

Eίναι ποιητική συλλογή ερωτικού περιεχομένου, στην οποία περιέχονται τόσο έμμετρα ποιήματα, όσο και ελεύθερου στίχου. Από άποψη τεχνικής χρησιμοποιείται ένα σύνολο ποιητικών δομών, όπως είναι το σονέτο, η μπαλάντα, το επίγραμμα.

Θεωρώ πως οι δύο μεγάλες ποιητικές μορφές που με επηρέασαν είναι ο Καββαδίας (στο ποίημα ο Δρόμος μου χρησιμοποιώ ναυτικό λεξιλόγιο) και η Μυρτιώτισσα, η οποία υμνεί τον θείο Έρωτα με τόσο γνήσιο τρόπο.

Γιατί επιλέξατε τη δίγλωσση απόδοση των ποιημάτων σας;

Θέλω να υποστηρίξω την οικουμενικότητα της τέχνης. Όπως ένας θεατής δικαιούται να δει μια ξένη ταινία και να την κατανοήσει χάρη στους υπότιτλους, έτσι και κάποιος που είναι αναγνώστης ποίησης δικαιούται να έχει πρόσβαση σε συλλογές ξένης προέλευσης.

Σε ποια γλώσσα γράφετε πρώτα;

Ξεκίνησα να γράφω στα ελληνικά και νιώθω ευλογημένη που η μητρική μου γλώσσα είναι η ελληνική. Υπάρχει τεράστιο εύρος λεξιλογίου, άρα και σκέψης. Η σκέψη και η γλώσσα δεν είναι ξέχωρες έννοιες αλλά δύο αλληλένδετες οντότητες που η μία τραβάει την άλλη πλάθοντας και διαμορφώνοντάς την. Οι λέξεις καλλιεργούν την σκέψη και η σκέψη δημιουργεί καινούργιες λέξεις, ενώ μέσα απ’ αυτήν την αλληλεπίδραση εξελίσσεται το λογοτεχνικό ύφος του δημιουργού.

Ωστόσο, την τελευταία περίοδο ξεκίνησα να ερευνώ και τον αγγλόφωνο ποιητικό πλούτο, ο οποίος διαφέρει σε ρυθμό και τεχνική.

«Σε ποιον ανήκουμε άραγε»;

Αυτό το ερώτημα είναι μεγάλη πηγή προβληματισμού για μένα. Κι αυτό γιατί έχω έντονη την αίσθηση της ευθύνης.

Αναρωτιέμαι πότε είναι η αρχή της ανθρώπινης ζωής. Από ποιο σημείο της ζωής του θεωρείται κάποιος ελεύθερος.

Μέχρι ποιο σημείο φτάνει αυτή η ελευθερία. Από ποιό και μέχρι ποιό σημείο είναι κάποιος άλλος υπεύθυνος για την ζωή μας;

Ο ορισμός είναι δύσκολος έως ανέφικτος γιατί ο καθένας δίνει τις δικές του απαντήσεις.

Ποια η σχέση σας με το ποτέ και το για πάντα;

Το για πάντα είναι μια έννοια που χτίζεται. Δεν είναι υπόσχεση αλλά μια απόφαση προσπάθειας.

Θα σ’ αγαπώ για πάντα σημαίνει ότι αυτό που νιώθω την στιγμή που το λέω είναι τόσο δυνατό που πιστεύω πως δεν θα ‘χει τέλος. Είναι η συναισθηματική αλήθεια της στιγμής, η οποία ίσως να ευοδωθεί από τις συνθήκες ίσως και όχι.

Το σ’ αγαπώ έχει να κάνει με το μέλλον. Όχι με το τι έχει ήδη ζήσει κάποιος.

Ο χρόνος με επηρεάζει σχετικά μ’ αυτά που θέλω να προλάβω να κάνω.

Ιδανικός προορισμός;

Κάπου κοντά στη θάλασσα, με λίγο έως καθόλου κόσμο. Εκτός από πηγή έμπνευσης, η θάλασσα μπορεί να πάρει ρόλο ψυχοθεραπευτή.

Ποια λέξη θεωρείτε σπουδαία;

Σπουδαίες λέξεις υπάρχουν πολλές. Σαν έννοια, όμως, η λέξη που εμφανίζεται πάντα μπροστά μου είναι η “ελευθερία”. Οι περισσότεροι την ταυτίζουν με την κοινωνική ελευθερία.

Εγώ την ταυτίζω περισσότερο με την ελευθερία της σκέψης. Με την ικανότητα του ανθρώπινου νου να εξελίσσεται, να πλάθεται, να διαμορφώνεται. Με την επιλογή να μην σκέφτεται κάποιος μονόπλευρα. Με την ανάγκη του να αναζητήσει ακόμα μία πτυχή της αλήθειας, ακόμα κι αν αυτή είναι η ατομική του.

Ετοιμάζετε νέα δουλειά;

Είμαι πολύ κοντά στο να ολοκληρώσω ένα κοινωνικό μυθιστόρημα, το οποίο βασίζεται σε βιογραφικά στοιχεία, ωστόσο δεν αποτελεί την βιογραφία μου. Αναφέρεται σε μία ηρωίδα, η οποία χάνει την μητέρα της από ALS. Παρόλο που το θέμα είναι ψυχολογικά βαρύ στο τέλος θέλω η ηρωίδα να δικαιωθεί. Έχω ανάγκη την κάθαρση. Πιστεύω πως όλοι μας την έχουμε.

Σας ευχαριστούμε πολύ!

Και εγώ σας ευχαριστώ πολύ!